Denk niet dat mijn ouders alles weten. Mijn ma en stiefpa blowen zelf ook regelmatig, ze hebben het me dan ook nooit verboden. Mijn ma heeft het liever niet, ze is zelf ook een jaar of 2 gestopt met blowen en roken, maar mijn stiefpa heeft er helemaal geen problemen mee. Toen ik net begon met af en toe blowen, zo rond m'n 16e, hield ik het wel geheim, vond het toch niet zo'n fijn idee als ze er achter zouden komen, waarschijnlijk bang dat ze teleurgesteld zouden zijn ofzo. Maar ik jatte weleens wat wiet van ze, totdat m'n stiefpa ineens naar me toe kwam en zei dat ik m'n eigen wiet maar moest gaan regelen. Probeerde er nog een beetje omheen te draaien, maar m'n stiefpa zei meteen (op een plagerige manier, niet boos oid) dat hij het echt wel doorhad wanneer ik sloom en met rode ogen het huis binnen kwam lopen, meteen door naar m'n slaapkamer of even een frisse douche nemen. Sindsdien ben ik altijd eerlijk geweest tegen ze over het blowen en hebben ze ook nooit moeilijk gedaan. Scheelt ook wel dat ze me van jongs af aan al goed hebben voorgelicht over roken, blowen en drinken, dus weten ze ook wel dat ik daar verstandig mee om weet te gaan. Ik rook ook maar eens in de 2 maanden ofzo een jointje. M'n stiefpa bied me zelfs weleens een paar hijsjes aan als hij 's avonds aan het blowen is, dus dat is allemaal geen probleem.
Dat ik zo nu en dan speed gebruik, en dat ik weleens periodes heb dat ik heel veel speed gebruik, heb ik ze nog nooit verteld. Ze hebben weleens gevraagd of ik het (heb) gebruikt of geprobeerd, maar dan zeg ik gewoon nee. Ik lieg er liever niet over gezien ze altijd zo tolerant zijn, maar hard drugs is voor hun echt not-done. Denk dat mijn stiefpa er wel wat minder problemen mee zou hebben als mijn moeder, omdat hij wel iets meer open-minded is over die dingen, maar blij zou hij er alsnog niet mee zijn. Zou het graag willen opbiechten, gewoon omdat ik het fijner vindt om eerlijk te zijn en het ook beter is als ik ze kan vertellen dat ik er verstandig mee weet om te gaan. Want ik denk dat als ze er op een andere manier achter komen ze waarschijnlijk allemaal doem-scenario's in hun hoofd krijgen. Niet dat ik er altijd verstandig mee omga, maar dat zouden ze dan ook wel begrijpen. Ze komen zelf ook weleens dronken thuis. Mijn stiefpa wel een heel stuk vaker dan m'n ma, maar m'n ma kan ook flink bezopen worden als ze aan het einde van een feestje oid teveel baco's heeft gedronken. Maar goed, dan kan ik ook wel een keertje keihard gaan op de pep, is altijd beter dan verslaafd zijn. Misschien als ze het nog een keer vragen of ik het weleens heb geprobeerd dat ik dan 'eerlijk' ben, dat ik toegeef dat ik het weleens heb geprobeerd. Ik zou ze nooit eerlijk vertellen over de hoeveelheid en de frequentie, maar gewoon dat ik heel af en toe op een feestje een lijntje neem om wat langer te kunnen dansen ofzo.
Heb verder wel altijd gesprekken met mijn ouders over drugs, en hoewel zij me vroeger voorlichting gaven over alcohol en wiet leg ik hun nu weleens uit welke drugs wat doet en of het gevaarlijk is of niet. Die dingen komen bij ons gewoon wel eens ter sprake en dan leg ik ze alles liever uit dan dat ze maar aannemen wat je op tv hoort. Dan vinden ze het misschien ook gelijk niet zo heel erg meer als ze er achter zouden komen. Heb ze wel verteld dat ik een paar keer Salvia heb gerookt, ook helemaal verteld wat er gebeurde enzo. Dat was makkelijker om gewoon te vertellen omdat salvia (in mijn ogen) een hele onschuldige drug is, heb ze dan ook verteld dat het gewoon van een plantje komt, dat het maar een korte (doch redelijk heftige) uitwerking heeft en dat je daarna weer helemaal nuchter bent. Heb zelfs mijn moeder aangeboden om het een keer te proberen, en ze was eerst wel nieuwsgierig (toen ze jong was wilde ze ook altijd eigenlijk een keertje LSD proberen) maar uiteindelijk heeft ze het toch afgeslagen, ze was bang dat het bij haar misschien verkeerd zou vallen - wat het waarschijnlijk ook zou doen met die instelling - en ze vond het toch te raar om met haar zoon drugs te gebruiken. Dat ik een paar keer LSD heb geprobeerd heb ik ze niet verteld, maar dat was ook maar een paar keer en werkte niet echt (te veel pep in m'n mik elke keer dat ik het aangeboden kreeg). Ketamine ook niet, maar dat heb ik maar 3 of 4 keer gedaan.
Ben wel bang dat ze zo hun vermoedens hebben (of hadden). Ik ben niet echt zo'n nette jongen en mijn slaapkamer is dan ook bijna altijd een enorme bende, en m'n stiefpa was het een beetje zat. Normaal gesproken komen m'n ouders echt nooit m'n slaapkamer binnen en hoef ik dan ook niet bang te zijn dat ze verkeerde dingen zien, maar die keer ging m'n stiefpa zelf maar m'n kamer even opruimen, alle spullen van de grond in vuilniszakken uiteraard en op een stapel gegooid. Vind ik dat sowieso niet leuk gezien ik dan alles weer moet uitzoeken en de helft van m'n spullen niet meer kan vinden (en ja, ik weet dat het mijn eigen schuld is, ik kan nog bij m'n ouders wonen dus moet ik ook netjes opruimen), maar nu was het helemaal niet relaxed. Had namelijk nog een paar sealtjes opengevouwen liggen waar pep in had gezeten, die ik op m'n bureau lekker had leeg geschraapt. Lag vast ook nog wel een dichtgevouwen sealtje ergens, gelukkig wel leeg. Geen idee of ze weten waar sealtjes voor zijn, denk het niet, maar zat vast nog wel wat hele kleine restjes poeder aan vastgekleefd. En anders zou de cd-hoes met lichte witte waas en de opgerolde papiertjes wel al meer een hint geven. Ze zeiden er niet echt iets over behalve dat ik m'n kamer vaker moest opruimen, maar ze vroegen ook of alles wel goed met me ging gezien de enorm rommel op m'n kamer. Misschien dat ze dus een vaag vermoeden hadden maar niet precies wisten waar het over ging, of misschien willen ze het liever niet weten want heb ze er verder helemaal niet meer over gehoord.
En dat was mijn verhaal. Hè die pep, kan wel uren blijven schrijven als dat spul in m'n neus zit
.