Welke vervelende/gevaarlijke bijwerkingen ervaar jij bij RC?

Gelukkig kan jij mijn dvd-speler en zo voor me af zetten als ik met de bijl in mijn armen lig te snurken op de vloer

Amvitamientje schreef:

Poseidon schreef:2cb leidt er toe dat ik niet meer met techniek & technologie om kan gaan

Zit jij elke dag aan de 2cb ?

Ik zou het wel willen, dan zou ik tenminste gedeeltelijk af zijn van mijn negatieve geblaat van mijn ego.

spikeycloud schreef:

Amvitamientje schreef:

Poseidon schreef:2cb leidt er toe dat ik niet meer met techniek & technologie om kan gaan

Zit jij elke dag aan de 2cb ?

Ik zou het wel willen, dan zou ik tenminste gedeeltelijk af zijn van mijn negatieve geblaat van mijn ego.

Probeer eens "ego death" te bereiken met psychedelica. LSD is hier goed voor, maar truffels of paddo's nog beter in mijn mening. Met aMT kan het ook, maar ik raadt het niet aan gezien de hoge dosis die je nodig hebt.

Een degelijke voorbereiding + tripsitter die bijv uit de "Psychedelic Experience" (Timothy Leary et al) kan voorlezen is daarvoor wel aan te raden!

Daarnaast is het niet iets wat je zomaar even "bereikt" door te proberen / met intentie. Juist door geen verwachtingen te hebben / los te laten komt een dergelijke ervaring (awakening / satori) binnen je bereik.

Alan Watts lectures op YouTube luisteren kan ook geen kwaad

Selem schreef:Probeer eens "ego death" te bereiken met psychedelica. LSD is hier goed voor, maar truffels of paddo's nog beter in mijn mening. Met aMT kan het ook, maar ik raadt het niet aan gezien de hoge dosis die je nodig hebt.

Dat is niet iets wat je echt actief kan bereiken. Lijkt me ook niet echt een handige tip hier sowieso, gezien het behoorlijk beangstigend kan zijn. Heb zelf ooit iets meegemaakt tijdens een trip wat je met 'ego death' zou kunnen beschrijven en dat kwam geheel onverwacht. Het is als het goed is ook mogelijk met iedere psychedelische drug en op iedere dosis. + wat Italiano zei.

Volgens mij vind jij niks meer een handige tip "omeroberts", of wel? Los van dat dingen beangstigend kunnen zijn kan je er alsnog veel van leren. Persoonlijk heb ik van mijn ego death ervaringen en bad trips, die niks met ego death te maken hadden, veel geleerd. Aangezien Spikey het had over het geblaat van zijn ego leek het mij geen verkeerde om dit plan op te gooien. Ik ken genoeg psychonauten in mijn eigen omgeving die als herboren uit een ego death trip komen. Of iemand die dit leest het gaat doen is altijd aan hem of haar zelf. Maar het ergens niet over hebben omdat het ook een negatief effect kan hebben, schiet zijn doel een beetje voorbij denk ik dan.

In mijn ervaring treed ego death niet op bij 100ug LSD. Een dosering richting de 400ug kan dit bij mij wel veroorzaken. Hoewel truffels of paddos zich hier dus beter voor lenen in mijn idee. Verder Kan Alan Watts ook zeker geen kwaad en is een tripsitter inderdaad een must.

Italiano schreef:Een degelijke voorbereiding + tripsitter die bijv uit de "Psychedelic Experience" (Timothy Leary et al) kan voorlezen is daarvoor wel aan te raden!

Daarnaast is het niet iets wat je zomaar even "bereikt" door te proberen / met intentie. Juist door geen verwachtingen te hebben / los te laten komt een dergelijke ervaring (awakening / satori) binnen je bereik.

Alan Watts lectures op YouTube luisteren kan ook geen kwaad

ja ik weet nou niet of dat hetgeen is wat ik zoek (of misschien zelf wel) ik heb zoals je in 2C-B topic kunt lezen nogal de nijging om controle op dingen te willen hebben.

Ik heb een paar filmpjes van hem gezien maar dat fimpje waarin hij vertelde dat je jezelf niet kan veranderen vond ik toch niet echt prettig om te horen. ik kijk erg veel van dat soort filmpjes bijv Eckhart tolle, Teal Swan en nog veel meer. Maar op de een of andere manier blijft het nooit hangen. Op welk filmpje doel je specifiek van watts?

omerobert schreef:

Selem schreef:Probeer eens "ego death" te bereiken met psychedelica. LSD is hier goed voor, maar truffels of paddo's nog beter in mijn mening. Met aMT kan het ook, maar ik raadt het niet aan gezien de hoge dosis die je nodig hebt.

Dat is niet iets wat je echt actief kan bereiken. Lijkt me ook niet echt een handige tip hier sowieso, gezien het behoorlijk beangstigend kan zijn. Heb zelf ooit iets meegemaakt tijdens een trip wat je met 'ego death' zou kunnen beschrijven en dat kwam geheel onverwacht. Het is als het goed is ook mogelijk met iedere psychedelische drug en op iedere dosis. + wat Italiano zei.

Ik heb soms zelfs het idee nuchter door op een bepaalde manier te denken of juist volledig los te staan van je gedachtes.

Wormenkrabber schreef:ego dood? is dat zoiets als een spirituele dood? ik had dat geloof ik een keer gehad met ayahuasca. een hele intense ervaring was dat. zie hier het verslag daarvan: http://www.drugsforum.nl/viewtopic.php?f=21&t=19880

ik tripte van 17e tot aan mijn 18e, omdat ik uit was op zelfreflectie en dat soort zaken. het had mij goed gedaan. nu heb ik al sinds mijn 18e niet meer getript, ik ben nu 26 jaar oud, en alles is weer helemaal terug. dingen die LSD op paddo's bij je veranderen is volgens mij maar tijdelijk helaas..

Als het negatief is, vind ik dat niet helaas Positief natuurlijk wel.

Selem schreef:Volgens mij vind jij niks meer een handige tip "omeroberts", of wel? Los van dat dingen beangstigend kunnen zijn kan je er alsnog veel van leren. Persoonlijk heb ik van mijn ego death ervaringen en bad trips, die niks met ego death te maken hadden, veel geleerd. Aangezien Spikey het had over het geblaat van zijn ego leek het mij geen verkeerde om dit plan op te gooien. Ik ken genoeg psychonauten in mijn eigen omgeving die als herboren uit een ego death trip komen. Of iemand die dit leest het gaat doen is altijd aan hem of haar zelf. Maar het ergens niet over hebben omdat het ook een negatief effect kan hebben, schiet zijn doel een beetje voorbij denk ik dan.

In mijn ervaring treed ego death niet op bij 100ug LSD. Een dosering richting de 400ug kan dit bij mij wel veroorzaken. Hoewel truffels of paddos zich hier dus beter voor lenen in mijn idee. Verder Kan Alan Watts ook zeker geen kwaad en is een tripsitter inderdaad een must.

Ik heb laatst een tripreport gezien op youtube van een gast die 7 gram pados op had. Waardoor die al zijn gedachtes, elke gesprek wat hij ooit met iemand heeft gehad gen weet ik het wat allemaal tegelijk op dat moment gebeurde. En de tijd ging zo sloom dat het leek alsof die 1000den jaren in de trip zat.

Ik weet nu al als zoiets gebeurd ik hem helemaal ga flippen. Zal es kijken of ik het filmpje kan vinden vrij interessant want ie verteld. Misschien herken je wat hij zegt.

https://www.youtube.com/watch?v=HUyObjDNkts

Life is change. Om daar controle over te willen hebben, vaak uit angst dat dingen veranderen, is niet alleen zinloos maar ook onmogelijk. In Boeddhisme noemt men dat attachment. Er is alleen het Eternal Now, de rest komt voort uit hoe onze hersenen werken (oa geheugen). Als je heel erg bezig bent met het verleden (kan leiden tot depressie) of de toekomst (kan leiden tot angst) vergeet je te leven en te genieten. Als je volledig zou weten wat er nog komen gaat (controle), dan is t daarmee al het verleden geworden. Als alles al bekend is zou het één saaie bedoeling worden. Je wilt juist een verrassing in het leven Loslaten (focus op het proces, niet de uitkomst) is de key en lijkt in het begin eng maar bedenk je dat je niet ophoudt te bestaan zodra je loslaat. In tegendeel, je krijgt er heel veel voor terug. Ik denk dat je het leven kunt zien als een stromende rivier. Je kunt daarin met de stroming meezwemmen, of er tegenin zwemmen maar alsnog meegevoerd worden.

Onderstaande video van Alan Watts is wel een aardige:
Alan Watts - Do YOU do it, or does IT do you?

Lekker offtopic dit wel

Maar mooie informatie, dankjewel Italiano!

Ik heb weer wat om te kijken vanavond! .

Italiano schreef:Life is change. Om daar controle over te willen hebben, vaak uit angst dat dingen veranderen, is niet alleen zinloos maar ook onmogelijk. In Boeddhisme noemt men dat attachment. Er is alleen het Eternal Now, de rest komt voort uit hoe onze hersenen werken (oa geheugen). Als je heel erg bezig bent met het verleden (kan leiden tot depressie) of de toekomst (kan leiden tot angst) vergeet je te leven en te genieten. Als je volledig zou weten wat er nog komen gaat (controle), dan is t daarmee al het verleden geworden. Als alles al bekend is zou het één saaie bedoeling worden. Je wilt juist een verrassing in het leven Loslaten (focus op het proces, niet de uitkomst) is de key en lijkt in het begin eng maar bedenk je dat je niet ophoudt te bestaan zodra je loslaat. In tegendeel, je krijgt er heel veel voor terug. Ik denk dat je het leven kunt zien als een stromende rivier. Je kunt daarin met de stroming meezwemmen, of er tegenin zwemmen maar alsnog meegevoerd worden.

Onderstaande video van Alan Watts is wel een aardige:
Alan Watts - Do YOU do it, or does IT do you?

Lekker offtopic dit wel

Maakt niet uit dat het offtopic is, ik kom vanavond even op je verhaal terug En ga ook zeker je filmpje kijken. Overigens kijk ik ook veel filmpjes van Eckhart Tolle waar ook o.a. het bovenstaande beschreven wordt, echter blijft dat nooit hangen.

Overigens -> de rest komt voort uit hoe onze hersenen werken (oa geheugen).
Dit is iets wat ik heel erg moeilijk vind te accepteren, maar ik denk dat de de stims gebruik van de laatste maanden er mee te maken hebben dat ik me niet echt goed voel bij die uitspraak

Als je dingen ervan gaat herkennen in je eigen leven zal het beter blijven hangen. Anders lijkt allemaal vrij vaag...

Een tijdje geen drugs doen kan zeker geen kwaad. In vermoeide / ongebalanceerde toestand loopt het in mijn ervaring allemaal wat minder vanzelf.

Overigens kan teveel met deze materie bezig zijn (i.e. erover nadenken) ook averechts werken. Zoals Alan Watts ooit zei: "Zen does not confuse spirituality with thinking about God while one is peeling potatoes. Zen spirituality is just to peel the potatoes."

Italiano schreef:Als je dingen ervan gaat herkennen in je eigen leven zal het beter blijven hangen. Anders lijkt allemaal vrij vaag...

Een tijdje geen drugs doen kan zeker geen kwaad. In vermoeide / ongebalanceerde toestand loopt het in mijn ervaring allemaal wat minder vanzelf.

Overigens kan teveel met deze materie bezig zijn (i.e. erover nadenken) ook averechts werken. Zoals Alan Watts ooit zei: "Zen does not confuse spirituality with thinking about God while one is peeling potatoes. Zen spirituality is just to peel the potatoes."

Ja ik denk er ook veels te veel over na waardoor alles enorm ingewikkeld en chaotisch wordt. En dat ik ondanks ik veel tijd steek er geen oplossing in vind, en misschien is dat zoals je zelf ook al aangaf de reden waarom ik er in blijf hangen. Een ander probleem is dat het loslaten ook niet zo makkelijk gaat, ik kan wel voor gaan nemen om het los te laten maar dan komt het toch terug. Het voelt toch als een onderdeel dat zeg maar aan mij blijft kleven. En dan geef je daarna jezelf weer op je flikker dat je er geen controle op hebt.

Ik sluit ook zeker niet uit dat de verschillende RC's er ook invloed op hebben. Met de name de stims. Dusja wellicht een break is wel slim. Al ken ik mezelf dat ik over een week of 2 week kan denken dat het geen kwaad kan. Omdat je dan weer deze staat niet kunt voorstellen.

Stims wil ik sowieso een tijd mee stoppen omdat buiten dat ze bijna geen voordelen meer geven, ze steeds negatievere na effecten geven. Dit zelfs op lage dosissen van 20 MG waar ik dan ook bijna niks van voel wat ik wel had verwacht na bijna 3 weken niks gepakt te hebben. Tolerance is a bitch!

spikeycloud schreef:Ja ik denk er ook veels te veel over na waardoor alles enorm ingewikkeld en chaotisch wordt. En dat ik ondanks ik veel tijd steek er geen oplossing in vind, en misschien is dat zoals je zelf ook al aangaf de reden waarom ik er in blijf hangen. Een ander probleem is dat het loslaten ook niet zo makkelijk gaat, ik kan wel voor gaan nemen om het los te laten maar dan komt het toch terug. Het voelt toch als een onderdeel dat zeg maar aan mij blijft kleven. En dan geef je daarna jezelf weer op je flikker dat je er geen controle op hebt.

Er is geen goed of fout. Met jezelf op je flikker geven maak je het jezelf lastig. Er valt wat deze materie betreft geen "oplossing" te beredeneren, maar alle puzzelstukjes kunnen voor je gevoel wel op een bepaald moment plotseling in elkaar vallen. Als je stopt met zoeken komt het antwoord van binnenuit vanzelf. Tot die tijd zou ik me lekker richten op iets waar je echt gelukkig van wordt.

Poseidon schreef:Van flubro ga ik me gevaarlijk lekker voelen. Te lekker.

Van flubromazepam of lam?

Italiano schreef:

spikeycloud schreef:Ja ik denk er ook veels te veel over na waardoor alles enorm ingewikkeld en chaotisch wordt. En dat ik ondanks ik veel tijd steek er geen oplossing in vind, en misschien is dat zoals je zelf ook al aangaf de reden waarom ik er in blijf hangen. Een ander probleem is dat het loslaten ook niet zo makkelijk gaat, ik kan wel voor gaan nemen om het los te laten maar dan komt het toch terug. Het voelt toch als een onderdeel dat zeg maar aan mij blijft kleven. En dan geef je daarna jezelf weer op je flikker dat je er geen controle op hebt.

Er is geen goed of fout. Met jezelf op je flikker geven maak je het jezelf lastig. Er valt wat deze materie betreft geen "oplossing" te beredeneren, maar alle puzzelstukjes kunnen voor je gevoel wel op een bepaald moment plotseling in elkaar vallen. Als je stopt met zoeken komt het antwoord van binnenuit vanzelf. Tot die tijd zou ik me lekker richten op iets waar je echt gelukkig van wordt.

Klopt, er is inderdaad geen goed of fout. Al wil onze maatschappij ons anders doen denken. Probleem met bijvoorbeeld die stims (vanuit gaande dat deze daar een grote invloed op hebben) is dat na 2 dagen eigenlijk bijna alles negatief wordt ingekleurd. Je weet op een conceptueel level van van ja dit komt door de stims. Maar omdat het negatieve bijna elk moment overschrijft, vergeet je dit elke keer en kom je in een soort nachtmerrie terecht. En op een gegeven moment wordt die nachtmerrie je realiteit en die realiteit koppel je ook weer aan jezelf (hoe kan het ook anders). En heb zelfs een paar keer gehad dat het net leek of dat een permanente staat is. Nou dat wens ik mijn ergste vijanden (die ik niet heb) nog niet toe .

En ik merk ook dat dit negatieve doorloopt nadat de dip dagen voorbij zijn. Het is dus niet zo van de dip dagen zijn voorbij en ik heb nergens meer last van... was het maar zon feest. Daarom snap ik ook niet waarom mensen een alcohol kater erger vinden. Ja het is niet fijn, maar als de kater weg is ben je weer de oude. Dat is bij mij bij stims niet zo.

Ik vind het echt jammer dat ik er zo heftig op reageer. Volgens mij ben ik een van de weinige hierin. Ik zou het iig jammer vinden als ik het nooit meer zou kunnen doen Zeker met 3-FA in het vooruitzicht. Naja we zien wel hoe het loopt

Ik herken mijzelf heel erg in je verhaal Spikey. Niet al te lang geleden kon ik mijzelf ook gek denken over hoe en waar en wat als en doe ik het wel goed, wat is goed, en wie doet het dan fout? Aan het einde van dag bleek dit een doodlopend pad te zijn, of een visueuze cirkel, maar net hoe je het bekijkt. Helaas lijk ik de aanleg te hebben om het mijzelf moeilijk te maken om er daarna weer beter uit te komen. Zo was dat ook het verhaal met mijn overmatig nadenken. Tegenwoordig leef ik wat meer met de dag en probeer, zoals dat in de quote van Allan Watts ook mooi naar voren komen, mijn levenslessen en ervaringen te halen van alles wat er op mijn pad komt. Zonder hier overmatig veel of of een te moeilijke manier over na te denken.

Met stims ken ik dit probleem ook. Mijn wereld wordt ook al snel behoorlijk negatief als ik bijvoorbeeld een dag of drie stims heb gebruikt. Ook al is dit in kleine hoeveelheden. Een jaar of drie geleden heb ik nog een amfetamine verslaving gehad, goed uitgekomen though. Maar zelfs na deze ervaring blijf ik af en toe te lang achter elkaar stims gebruiken, pas op het moment dat ik merk dat ik er echt last van krijg overdag ga ik nadenken over mijn gebruik van dat moment.

Stims zijn voor mij niet iets wat ik met regelmaat kan doen, tenzij ik mijzelf expres ongelukkig wil maken en daarna weer wil oplappen met een stim. Maar die weg slaan we niet meer in. Met psychedelica heb ik juist het tegenovergestelde effect. Na een goeie trip heb ik ten eerste niet gelijk zin om er nog een keer voor te gaan en ik ben de dagen erna juist positiever. De positiviteit lijkt ook door te stralen tot maanden erna. De lessen blijven mij voor eeuwig bij (hoop ik ). Naar mijn idee is de valkuil van stimulerende middelen dat het zo kort zo lekker is. Maar ik ben ook zeker van mening dat het je soms oogkleppen kan voorbinden. Iets wat ik met psychedelica niet ervaar. Daar lijken er juist oogkleppen te verdwijnen.

Mijn negativiteit is ongeveer drie dagen na mijn stim gebruik (of misbruik) wel weg en ik ben eigenlijk weer helemaal de oude, het straalt bij mij niet echt meer door. Misschien heeft dit voor jou wel te maken met dat je jezelf toch teveel schuld geeft? (Dit is redenerende op wat ik gelezen heb in je voorgaande posts)

Als laatste bijdrage vond ik dit fragment nog: Alan Watts - Don't Be "Alert" (slechts 6 minuten lang)

Selem schreef:
Mijn negativiteit is ongeveer drie dagen na mijn stim gebruik (of misbruik) wel weg en ik ben eigenlijk weer helemaal de oude, het straalt bij mij niet echt meer door. Misschien heeft dit voor jou wel te maken met dat je jezelf toch teveel schuld geeft? (Dit is redenerende op wat ik gelezen heb in je voorgaande posts)

Dat zou best kunnen ja, ik denk ook dat het ergens een frustratie is dat de negatieve effecten veel heviger zijn dan de positieve effecten. En dat het lijkt alsof het leven mij geen stims gunt

Ik moet wel zeggen dat ik de stims laatste paar keren bijna alleen in combinatie met porno en fappen heb gebruikt. Dat verhoogd het dopamine release natuurlijk nog dik bovenop de stims. En het is natuurlijk ook niet een gezonde bezigheid. Al interesseert je zoiets op dat moment geen zak. Ik ben ook al een tijdje van plan om met porn te stoppen omdat je van die verhalen ook niet echt vrolijk wordt. En er zijn mensen die zich een aantal weken extreem slecht voelen na het stoppen met porn. Zoek maar eens op "porn flatline".

Nu keek ik het gelukkig niet zoveel en ook nooit echt veel gekeken. Omdat ik er nuchter het nooit echt super interessant vond (op stims wel). Dus ik twijfel een beetje of dat ook mee heeft gespeeld.

Hoe dan ook, ik denk dat mijn dopamine receptoren voorlopig even wat rust nodig hebben

Mensen hebben het vaak over de receptoren "die wat rust nodig hebben", maar wat zeker niet onderschat moet worden is de rol die aangeleerd gedrag (habits) speelt (cue leidt tot routine leidt tot beloning, leidt weer tot cue). Interessant boek hierover is "Power of Habit" van Charles Duhigg.

Italiano schreef:Mensen hebben het vaak over de receptoren "die wat rust nodig hebben", maar wat zeker niet onderschat moet worden is de rol die aangeleerd gedrag (habits) speelt (cue leidt tot routine leidt tot beloning, leidt weer tot cue). Interessant boek hierover is "Power of Habit" van Charles Duhigg.

Klopt het is ook een gewoonte en dit is ook de basis van het probleem, en nu kom ik er op een heel nare manier achter dat dit geen gewoonte is die ik moet behouden.

Hoe zit dat met jou dan? Jij zit toch ook regelmatig aan de x-fa's? Hoe ervaar jij die comedowns en withdrawels?

Ik ben een tijd lang ook veel te ver gegaan met oa het gebruik van x-FA's ja. Gevolg: minder mezelf zijn, verminderd bewustzijn van gevoelens en gedachten, minder energie, sociale isolatie, angsten, depressie en suicidale gedachten. Tegelijkertijd was het "rock bottom" raken ook een aanleiding voor een complete ommezwaai / paradigm shift, in de zin van hoe ik naar de wereld, naar mezelf, naar drugsgebruik en sociale relaties kijk. Sta momenteel veel positiever in het leven en voel vertrouwen in mezelf en m'n omgeving dat alles altijd goed komt. Bewust in het Nu leven gaat heel moeilijk als je in een herstelperiode zit, dus redenen genoeg om een tijdje te stoppen met drugsgebruik. Je wil dat jij drugs de hand leidt en niet andersom.

Italiano schreef:Ik ben een tijd lang ook veel te ver gegaan met oa het gebruik van x-FA's ja. Gevolg: minder mezelf zijn, verminderd bewustzijn van gevoelens en gedachten, minder energie, sociale isolatie, angsten, depressie en suicidale gedachten. Tegelijkertijd was het "rock bottom" raken ook een aanleiding voor een complete ommezwaai / paradigm shift, in de zin van hoe ik naar de wereld, naar mezelf, naar drugsgebruik en sociale relaties kijk. Sta momenteel veel positiever in het leven en voel vertrouwen in mezelf en m'n omgeving dat alles altijd goed komt. Bewust in het Nu leven gaat heel moeilijk als je in een herstelperiode zit, dus redenen genoeg om een tijdje te stoppen met drugsgebruik. Je wil dat jij drugs de hand leidt en niet andersom.

Ik herken hier bijna alles je hier beschrijft. Ik ben overigens wel benieuwd wat jij dan bedoeld met "te ver gaan".

Dat rock bottom herken ik ook dat je op een gegeven moment geen uitweg meer zit ongeacht in hoeveel wegen en/of oplossingen je denkt , echt een heel vies gevoel is dat. Dat maakt ook dat je denkt dat, dat de echte permanente staat is. Die omzwaai waar jij het nu over hebt ervaar ik ook, in die zin dat het lijkt dat je een totaal ander persoon bent en de hele realiteit ook anders ervaart.

Bijvoorbeeld vandaag ervaar ik totaal anders dan gister zowel mezelf als de omgeving totaal los staan van bijvoorbeeld gisteren. Bewust in het NU leven gaat inderdaad ook erg lastig en ik betrap mezelf er op dat ik vind dat ik dat moet kunnen ondanks je in een herstelperiode zit. Zoiets van je weet dat het waarschijnlijk door deze periode komt waarom maak je er dan nog hele tijd zorgen en voel je je zo slecht. Hierdoor kom je in bepaalde irritante mindfucks. En dan ga je daar weer druk om maken en dan geef je jezelf weer op de flikker dat je daar druk over maakt en dat gaat maar door en door en door xD. Ik lach er nu om, maar this niet leuk als het gebeurd. Zeker omdat niet veel mensen zoiets begrijpen.

Helaas heb ik momenteel dat vertrouwen dat het goed komt niet, maar ik sluit niet uit dat dit ook weer komt door de herstelperiode. Maar het doet mij goed te lezen dat jij ongeveer het zelfde hebt meegemaakt en nu ook beter leeft. Je pakt nu de x-fa's maar heel soms?

spikeycloud schreef:Dat rock bottom herken ik ook dat je op een gegeven moment geen uitweg meer zit ongeacht in hoeveel wegen en/of oplossingen je denkt , echt een heel vies gevoel is dat. Dat maakt ook dat je denkt dat, dat de echte permanente staat is. Die omzwaai waar jij het nu over hebt ervaar ik ook, in die zin dat het lijkt dat je een totaal ander persoon bent en de hele realiteit ook anders ervaart.

Met die ommezwaai bedoel ik vooral dat op een bepaald moment het kwartje viel dat m'n toenmalige levensstijl niet de way-to-go was. Er ging een soort knop om, 2016 werd voor mij een nieuw begin.

spikeycloud schreef:Helaas heb ik momenteel dat vertrouwen dat het goed komt niet, maar ik sluit niet uit dat dit ook weer komt door de herstelperiode. Maar het doet mij goed te lezen dat jij ongeveer het zelfde hebt meegemaakt en nu ook beter leeft. Je pakt nu de x-fa's maar heel soms?

Klopt, nuchter zijn / goed in je vel zitten is de basis en de norm. Ik wil het graag recreatief houden. Het is heel fijn je bewust te zijn van gevoelens en gedachten die leiden tot drugsgebruik. In principe ben je van binnen al perfect en heb je daar niets externs voor nodig. Als je tegen iets opziet, denk dan klein. Small steps, small wins
http://www.developgoodhabits.com/power-of-small-wins/

Alan Watts - This will cheer you up

Italiano schreef:

spikeycloud schreef:Dat rock bottom herken ik ook dat je op een gegeven moment geen uitweg meer zit ongeacht in hoeveel wegen en/of oplossingen je denkt , echt een heel vies gevoel is dat. Dat maakt ook dat je denkt dat, dat de echte permanente staat is. Die omzwaai waar jij het nu over hebt ervaar ik ook, in die zin dat het lijkt dat je een totaal ander persoon bent en de hele realiteit ook anders ervaart.

Met die ommezwaai bedoel ik vooral dat op een bepaald moment het kwartje viel dat m'n toenmalige levensstijl niet de way-to-go was. Er ging een soort knop om, 2016 werd voor mij een nieuw begin.

spikeycloud schreef:Helaas heb ik momenteel dat vertrouwen dat het goed komt niet, maar ik sluit niet uit dat dit ook weer komt door de herstelperiode. Maar het doet mij goed te lezen dat jij ongeveer het zelfde hebt meegemaakt en nu ook beter leeft. Je pakt nu de x-fa's maar heel soms?

Klopt, nuchter zijn / goed in je vel zitten is de basis en de norm. Ik wil het graag recreatief houden. Het is heel fijn je bewust te zijn van gevoelens en gedachten die leiden tot drugsgebruik. In principe ben je van binnen al perfect en heb je daar niets externs voor nodig. Als je tegen iets opziet, denk dan klein. Small steps, small wins
http://www.developgoodhabits.com/power-of-small-wins/

Alan Watts - This will cheer you up

Maar om dat inzicht te krijgen en het kwartje te laten vallen moet toch je hele perceptie van alles zijn veranderd? Anders kom je toch nooit tot dat inzicht.

Overigens hoe vaak pak je het nu dan en hoe reageer je er op vergeleken met toen je het te vaak gebruikte? Maakt dat jij nuchter nu goed in het leven staat, dat de kater relatief meevalt?

Ben je op zoek naar een gebruiksfrequentie waarbij je leven in balans blijft? Daar kan niemand je een antwoord op geven omdat zoiets heel persoonlijk is. Ik heb mezelf heel vaak ongelukkig gevoeld door mezelf te vergelijken met vrienden die veel vaker lijken te kunnen gebruiken zonder dat daar nadelige kanten aan lijken te zitten voor hen.

Mijn laatste keer was in maart. Sindsdien nog niet gebruikt en bevalt momenteel heel goed
Maar ook bij de laatste keer in maart merkte ik wel al doordeweeks verschil qua kater. Door positiever in het leven te staan, en voldoende om handen te hebben (sport, werk etc. --> dagbestedingen waar je blij van wordt i.c.m. een normaal ritme), voel je je minder brak. Althans, je voelt je niet top natuurlijk, maar je kunt t makkelijker relativeren en jezelf afleiden met je dagbesteding ipv in bed te blijven liggen (alsof je alleen maar leeft voor drugsgebruik).

Italiano schreef:Ben je op zoek naar een gebruiksfrequentie waarbij je leven in balans blijft? Daar kan niemand je een antwoord op geven omdat zoiets heel persoonlijk is. Ik heb mezelf heel vaak ongelukkig gevoeld door mezelf te vergelijken met vrienden die veel vaker lijken te kunnen gebruiken zonder dat daar nadelige kanten aan lijken te zitten voor hen.

Mijn laatste keer was in maart. Sindsdien nog niet gebruikt en bevalt momenteel heel goed

Klopt dat heb je goed gezien, daar ben ik inderdaad naar op zoek. Ik irriteer me daar ook aan dat bepaalde maten die ook nog eens ongezonder leven er minder last van hebben. (volgens hun zeggen dan) Ik heb nog redelijk wat liggen en zover als ik weet, blijf je redelijk in balans als je het met mate doet. Dus ik zie nog niet echt meteen de noodzaak om alles weg te flikkeren.

Gebruik jij nog wel psychdellics en/of alcohol of dat ook niet meer?

spikeycloud schreef:Klopt dat heb je goed gezien, daar ben ik inderdaad naar op zoek.

Oei, dat is lastig. Pas toen ik dat losliet, was ik in staat om echt vooruitgang te boeken.

spikeycloud schreef:zover als ik weet, blijf je redelijk in balans als je het met mate doet

Tja, wat is met mate? Het is in ieder geval geen helpende gedachte, maar eentje die je een beetje voor de gek houdt.

spikeycloud schreef:Dus ik zie nog niet echt meteen de noodzaak om alles weg te flikkeren.

Je hoeft het niet perse weg te gooien, maar dan is er wel een hoop discipline vereist dat voorkomt dat je uit gewoonte en/of gemak gaat gebruiken.

spikeycloud schreef:Gebruik jij nog wel psychdellics en/of alcohol of dat ook niet meer?

Nee, hoewel ik ook eerst dacht dat uppers vooral de boosdoeners waren. Maar als je brein zo is ingesteld op het nemen van drugs loop je een beetje om het echte "probleem" heen. De kracht haal je uit jezelf, niet uit drugs. Trippen is minder prettig omdat je mindset eigenlijk niet in orde is, en de lessen die je uit psychedelica kunt halen komen ook minder goed aan. Na het trippen moet een stuk integratie volgen, waar je brein niet aan toe kan komen als je jezelf continu uitput / bombardeert met andere heftige (door drugs ondersteunde) (feest)ervaringen.

Italiano schreef:

spikeycloud schreef:Klopt dat heb je goed gezien, daar ben ik inderdaad naar op zoek.

Oei, dat is lastig. Pas toen ik dat losliet, was ik in staat om echt vooruitgang te boeken.

spikeycloud schreef:zover als ik weet, blijf je redelijk in balans als je het met mate doet

Tja, wat is met mate? Het is in ieder geval geen helpende gedachte, maar eentje die je een beetje voor de gek houdt.

spikeycloud schreef:Dus ik zie nog niet echt meteen de noodzaak om alles weg te flikkeren.

Je hoeft het niet perse weg te gooien, maar dan is er wel een hoop discipline vereist dat voorkomt dat je uit gewoonte en/of gemak gaat gebruiken.

spikeycloud schreef:Gebruik jij nog wel psychdellics en/of alcohol of dat ook niet meer?

Nee, hoewel ik ook eerst dacht dat uppers vooral de boosdoeners waren. Maar als je brein zo is ingesteld op het nemen van drugs loop je een beetje om het echte "probleem" heen. De kracht haal je uit jezelf, niet uit drugs. Trippen is minder prettig omdat je mindset eigenlijk niet in orde is, en de lessen die je uit psychedelica kunt halen komen ook minder goed aan. Na het trippen moet een stuk integratie volgen, waar je brein niet aan toe kan komen als je jezelf continu uitput / bombardeert met andere heftige (door drugs ondersteunde) (feest)ervaringen.

Ja ik denk dat je zeker gelijk hebt met dit verhaal. Ik merk ook dat de "jezelf" wat ik zie als pure liefde, op het moment zwaar wordt overschreven door de self talk van mijn ego. Vooral als je gaat slapen of wakker wordt. Dat ik elke keer mezelf erop betrapt what the fuck voor vage shit zit je te denken. Daarom vind ik afleiding wel prettig want dan wordt die mind chatter wat minder hevig. Want ik ben soms echt gewoon totaal weg in gedachtes. Maar het feit dat je hier van bewust bent (ook al zit je er een paar sec erna weer in) is natuurlijk al een stap in de goede richting. Maar waarschijnlijk zullen jou die overheersende (loop)gedachtes tijdens het herstel ook niet vreemd in de oren klinken.

Ik kan alleen maar hopen dat dit op een gegeven moment wat minder wordt, zodat ik me kan richten op dingen die bevorderlijk zijn.

Mooie discussies en gedachtewisselingen in dit topic. Ga dit weekend de YouTube-filmpjes van die Alan Watts bekijken.

Dankjewel!

Maurits schreef:Mooie discussies en gedachtewisselingen in dit topic. Ga dit weekend de YouTube-filmpjes van die Alan Watts bekijken.

Dankjewel!

Dat is het zeker! In mijn persoonlijke ervaring blijven filmpjes nooit echt hangen. Je kijkt, ze je begrijpt ze en je bent het er mee eens. Maar ze worden nooit geintregreerd in situaties wanneer je ze nodig hebt. Volgens mij blijven dingen pas echt hangen als je het zelf ervaart, maar zelfs dan blijft het jouw perceptie van die ervaring.

Trouwens Italiano. Ik merk dat ik heel vaak automatisch in negatieve gedachtes of assumpties wordt getrokken ondanks dat je beter weet, wordt dit op een gegeven moment ook minder? Want het is vrij frustrerend dat je van te voren weet dat je het waarschijnlijk het gaat doen en je het wilt voorkomen, maar daarna toch weer het doet.