Het Gameverslaving Topic

Och nee, een gameverslaving...

In Nederland hebben ze toch zo'n afkickkliniek voor een vijfhonderd euro per dag om van je gameverslaving af te geraken?
Je gaat dan paint-ballen, muurklimmen, parachutespringen...

Volgens de psychiaters omdat de gamer vergeten is dat deze dingen in het echt doen, veel leuker zijn dan deze in een spelletje na te bootsen. (hun woorden)
Het punt van het gamen is niet om dingen te doen die je in het echt niet meer kan doen, maar meer om de tijd te doden/vergeten. Even uit de realiteit door 'gameplay' weggezogen worden.
Deze gameplay is in het echt niet aanwezig.
De Halo games zijn hier bijzonder goed in, ook de Call of Duty games, maar Halo is dankzij zijn 'Unreal Toernament-' achtige gameplay een stuk beter.

Ben de naam van de afkickkliniek vergeten, maar ze stellen dus ook dat er tijdens het gamen (inderdaad) dezelfde hoeveelheid dopamine vrij komt als bij het gebruik van cocaïne.
Ze weten niet waarover ze het hebben.
Mensen zouden dan moeten denken: 'ja, als de afkickkliniek deze stelling durft te maken zullen ze wel weten waarover ze het hebben, snel onze zoon laten opnemen...'

Wees een gamer en snuif eens cocaïne...
Ik denk niet dat je tijdens het gamen hetzelfde voelt als cocaïne snuiven.
De dopamine is bij het gamen niet te voelen. Misschien is ze er wel, maar deze geschied op natuurlijke basis.
Het verschil is dat er geen stof ingenomen wordt die de dopamine beïnvloedt.
Ik kan het als gamer weten. (vanaf men zes jaar op de NES)
Ik heb lang gegamed, obsessief zelfs, en ik ging door.
Maar niet zo dat ik niet kon stoppen, bekijk het als tv zien. Leuk, staat altijd op, maar ga eens op legerkamp en je denkt er niet meer aan.
Dat is met hard drugs toch wel even anders.
Hier is in een gameblad een heel artikel aan gewijd waarbij de 'psychiaters' geïnterviewd werden.
Wie zo'n stellingen durft maken denkt dat de mensen uilen zijn.

Wat zo'n kliniek en het daarbij door hun de wereld ingestuurde begrip 'gameverslaafd' je willen laten geloven is dat je gameverslaafde zoon gespecialiseerde hulp nodig heeft.
Het is propaganda.

Anders is als je bij je het gamen drugs gebruikt.
De game is dan nog steeds niet het probleem, dat is de drugs. Je gamed om je tijd op die drugs zo aangenaam mogelijk te maken.
TV is te passief, muziek ook, internet is altijd hetzelfde... Gamen is interactief! Je doet iets en zit toch op de bank met een heerlijke Monster voor je neus!

Natuurlijk zal de dopamine release bij gamen en cocaïne niet exact hetzelfde zijn, bij gamen komt het door externe stimuli op een beeldscherm en bij cocaïne onder andere doordat het actief de heropname van dopamine remt. Betekent overigens niet dat gamen niet verslavend kan zijn, en dat jij je hier niet aan het voorliegen bent omdat het toch allemaal maar 'propaganda' is. Gamen is net zo goed even vluchten uit de realiteit en de spanning die het meebrengt kan wel degelijk verslavend zijn.

Let op, ik zeg helemaal niets over de therapieën die gebruikt worden, en ik zal je ook niet vervelen met de bult aan literatuur over gameverslavingen maar als ik jou was zou ik toch even je argumenten nagaan, want die zijn bullshit.

FrozenToast schreef:Natuurlijk zal de dopamine release bij gamen en cocaïne niet exact hetzelfde zijn, bij gamen komt het door externe stimuli op een beeldscherm en bij cocaïne onder andere doordat het actief de heropname van dopamine remt. Betekent overigens niet dat gamen niet verslavend kan zijn, en dat jij je hier niet aan het voorliegen bent omdat het toch allemaal maar 'propaganda' is. Gamen is net zo goed even vluchten uit de realiteit en de spanning die het meebrengt kan wel degelijk verslavend zijn.

Let op, ik zeg helemaal niets over de therapieën die gebruikt worden, en ik zal je ook niet vervelen met de bult aan literatuur over gameverslavingen maar als ik jou was zou ik toch even je argumenten nagaan, want die zijn bullshit.

Ik ben benieuwd naar die literatuur over gameverslaving.

Full Moon schreef:De dopamine is bij het gamen niet te voelen.

I beg to differ. Als je een tijd aan iets bezig bent en eindelijk een bepaald level of wat dan ook haalt, kan je de dopamine rush voelen. Niet zo hard als bij coke, maar het is zeker vergelijkbaar.

Maar alleen een echte games verslaafde kan hier iets over zeggen. Er zijn genoeg mensen die hun relatie met partner/ kinderen hebben verloren door het gamen (er is op een gegeven moment een hulp groep voor partners oprgericht die hun geliefde hebben verloren aan WoW... deze groep heette dan ook de WoW widows support group. Ook raken deze mensen hun baan kwijt en sociale contacten hebben ze alleen nog in het spel. Ze vergelijken het ook wel met gok verslaving.
Ook jongeren die niet meer naar school gaan, alle sociale contacten kwijt zijn, niet meer buiten de deur komen en zichzelf verwaarlozen. Tja.. klinkt best ernstig...


Ik hou ook van gamen (ook sinds de NES 8 bit. Maar ik ben zeker niet verslaafd. Ik kan mij er wel in verliezen en kan het ook uren achter elkaar volhouden. Echter ben ik er nooit in de problemen door gekomen. Om echt verslaafd te zijn moet je aan bepaalde "eisen" voldoen. Dat staat dus los van sociaal gebruik. Zelfde geld voor drugs, alcohol medicatie gebruik of gokken of noem maar eens een andere verslaving.

Mensen die zelf echt niet meer kunnen stoppen met gamen en er alles door dreigen te verliezen of al zijn verloren... daar is de hulpverlening voor... niet voor de "gewone" hardcore gamers.

Ik game zeker graag.
Ik geloof niet dat ik ooit gameverslaafd ben geweest, als in dat andere dingen gingen lijden onder mijn game gedrag.

Ik heb nog nooit een dopamine rush gevoeld van het gamen, zo ver ik weet.

Ik durf daarmee alleen niet te stellen dat dat niet kan of dat dat niet net zo verslavend kan zijn als drugs die op je dopamine werken. Misschien hebben sommige mensen wel een hele heftige dopamine rush van het gamen en zijn ze daarmee dus ook gevoeliger voor een verslaving. Geen idee.
Misschien heb ik wel dopamine rushes van gamen maar heb ik er zoveel tolerantie voor na een heel leven gamen dat ik er niks van voel. Geen idee.