Rollercoaster & rehabilitation

Ieder mens is hypocriet. Maar jij zou dan liever zien dat ik kevin hier zou aansporen om zijn leven te verkankeren? Aardig.

Klimtox schreef:Ieder mens is hypocriet. Maar jij zou dan liever zien dat ik kevin hier zou aansporen om zijn leven te verkankeren? Aardig.

Of je zegt niks

Heel veel sterkte met je herstel man, ik ben echt blij dat je nu op een plaats zit waar je beter kan worden en er professioneel naar je omgekeken wordt! Het beste

De eerste keer in een kliniek.

Na aanleiding van een (wat ik wel mag noemen een extreme) gebeurtenis ben ik 2 januari als een speer naar de dokter gegaan en m'n verhaal gedaan. Ik ga niet zeggen wat omdat ik er mogelijk nog strafrechtelijk vervolgd kan voor worden.dit rinkelde echt de alarmbellen van de psychiaters & Dit leidde tot een belletje naar Lentis weer, alleen Lentis en de VNN discussierde waar ik nou heen moest, een verslavingskliniek of een psychiatrisch ziekenhuis? Na 1.5 uur in de wachtkamer vroeg de dokter of ik naar huis wou gaan en er kwamen 3 specialisten thuis langs die het huis doorzochten en me ondervroegen aan bepaalde vragen. De heren reden weer weg en pleegde een paar belletjes en toen was het al 16.00 en ik moest om 16.30 weer terug naar de crisisdienst m'n verhaal weer neerleggen, over hoe en wat. Meneer zei: '' Jongen pak je spullen, het is hoogtijd....''

Een uur later was het dan zover, spullen gepakt en naar een psychiatrisch ziekenhuis zoals dat in het woordenboek wordt omschreven. Ik wist niet wat ik moest verwachten of het werdt een huis vol met junks of een huis vol met pscycho's. Ik kwam om 19.00 aan en er waren verschillende afdelingen. Zelf zit ik op AC2 , ofterwijl Algemene Crisis 2. ( Cijfer 1 = gesloten Cijfer 2 = open) Ik kreeg wat ik vond een goede kamer, en we hebben een eigen woonkamer, sportruimte, we mogen roken en naar buiten met toestemming en 5 dagen per week is er verpleging aanwezig. Van oorlogstrauma's tot psycho's ze zitten ertussen. Het zijn allemaal mensen, met een goed hart.. ergens weet ik het zeker. Zelfs bij de allerergsten iets of iemand heeft hen dit leed bezorgd, ik heb sympathie voor iedereen op een of andere manier...Therapie hebben ze hier niet er wordt 2 weken ge-oberserveerd en daarna wordt er met je een behandelplan / prognose een voorstel gedaan waar je mee in kan stemmen ofniet.

Ik zelf ben een drukke jongen die het vaak veel kan vinden met verschillende mensen, en volgestopt worden met slaaptabletten worden sommige mensen wel op dit moment slik ik 2mg clonazepam en haldol 1mg + lexapro 10mg. maar slaap bijna - tot niet. Stemmen in het hoofd en depressief, maar tot je rust: Ja dat kom je hier in zeker zin wel. In het begin vond ik het verschrikkelijk ik heb op mijn opleiding moeten opzeggen, wat zeker een emotionele klap was..

Maar zelf ben ik tot het besef gekomen dat gezondheid op #1 staat. , verder kan je niet voor dat dit erop zit, hoe je het went of keert dit confronteerdt je elke dag, hetzelfde als met HPPD wat extremer en extremer wordt ik depersonalisatie is dan nog licht uitgesproken.Ik heb een hartslag meter om 24/7 en als ik wil slapen dan veranderen de muren van kleuren, met een hartslag van 134 gemiddeld..

De dokter moet heel goed over nadenken over wat en hoe we dit gaan aanpakken aangezien hij er niet heel veel verstand van heeft, maar na veel inspanning ( ik wou bijna tekeer gaan schelden dat hij op moest schieten en hem bij de kraag vatten maar hier kweek je geen sympathie mee) dus op eigen iniatief, is er een man Dhr ****** die een spreekuur geeft over partydrugs. Hij doet veel onderzoek en is een van de eerste ten wereld die er wetenschappelijk onderzoek over heeft gedaan.jaja ,MET BEWEZEN (WETENSCHAPPELIJK ONDERBOUWDE OPLOSSING)Clonazepam op extreme dosissen is voorlopig als enigste de optie om te gaan proberen, samen met een lamotrigine een anti epeleptic.. ik wordt misschien overgeplaatst naar een dubbeldiagnose kliniek aangezien nu het volgende is geconstateerd:

- gegeneraliseerde angststoornis + Suicidaal gedrag.
- HPPD
- ADHD

Ik zie de toekomst er goed in het herstel: het balletje is gaan rollen pas nadat er iets heel ergs (bijna) is gebeurd...... helaas, moest dat de ogen open doen van bepaalde mensen... en op eigen iniatief ben ik zelf bezig geweest anders waren we nog nergens...

MAAR MOGE ER GODVERDOMME EEN DING DUIDELIJK ZIJN: ER IS LICHT AAN HET EINDE VAN DE TUNNEL, *PUNT*

Ik heb precies dezelfde diagnoses als jou Kevin, maar ik denk niet dat medicijnen je veel gaan helpen.

ParadijsVogel schreef:

Wormenkrabber schreef:moet je even iemand neersteken. dan zit je zo in een gesloten instelling.

Alhoewel dit wel een erg drastische actie is, zit er wel een kern van waarheid in. Bij artsen/psychologen moet je gewoon zo veel mogelijk liegen en overdrijven voordat er iets gedaan wordt. Het beste wat je kan doen is zo labiel mogelijk daar binnen stappen, anders word je gewoon niet serieus genomen.

Je hebt toch niet het bovenstaand advies opgevolgd, of wel?

ParadijsVogel schreef:

ParadijsVogel schreef:

Wormenkrabber schreef:moet je even iemand neersteken. dan zit je zo in een gesloten instelling.

Alhoewel dit wel een erg drastische actie is, zit er wel een kern van waarheid in. Bij artsen/psychologen moet je gewoon zo veel mogelijk liegen en overdrijven voordat er iets gedaan wordt. Het beste wat je kan doen is zo labiel mogelijk daar binnen stappen, anders word je gewoon niet serieus genomen.

Je hebt toch niet het bovenstaand advies opgevolgd, of wel?

holy fuck

Oh en kev, sterkte
Het lijkt erop dat je eindelijk de hulp krijgt die je verdient

Vinz schreef:Ik heb precies dezelfde diagnoses als jou Kevin, maar ik denk niet dat medicijnen je veel gaan helpen.

hoezo? , inhoudsloze post

kevinoow schreef:

Vinz schreef:Ik heb precies dezelfde diagnoses als jou Kevin, maar ik denk niet dat medicijnen je veel gaan helpen.

hoezo? , inhoudsloze post

Klopt. Geen aandacht aan schenken

kevinoow schreef:

Vinz schreef:Ik heb precies dezelfde diagnoses als jou Kevin, maar ik denk niet dat medicijnen je veel gaan helpen.

hoezo? , inhoudsloze post

Inhoud loos, ho ho ho. Ik ben serieus, jouw post is inhoud loos. En opscheppen tegen iedereen dat je mensen neer wilt steken is dat ook behoorlijk

Ik wens je oprecht het beste toe, maar pas op. Voor je het weet ben je verdwaald in medicatie, en dan moet je eerst daar vanaf komen. En dan alsnog aan jezelf werken. Wees geen watje, heb niet zoveel zelfmedelijden. Er is geen plek in de wereld voor mensen die zichzelf zielig vinden, ik ben er geweest en die plek bestaat niet. Duidelijk verhaal, succes <3

Vinz schreef:ik ben er geweest en die plek bestaat niet.

Herstel

9.22, een dag na een gesprek bij ''de psychiater''. Ik voel me herstellende, me rustig en mezelf. Terug kijkend was ik er een week geleden er erg slecht bij. Toch raar wat rust, regelmaat & een deel van medicatie jezelf terug kunnen krijgen. Maar moet ook zeggen hierbinnen voel ik me ook veilig. Buiten iets minder maar mijn visuals zijn met 60% afgenomen door haldol, rivotril en lamotrigine. Verder sport ik 1-2 keer op een dag wat men koppie ook heerlijk leegmaakt. Over 5 dagen wordt ik hier ontslagen en ga ik in een na-traject (ADB) Acute Deel Behandeling, waar ik alsnog bijna elke 2 dagen met een psychiater praat. Het ik-gevoel is terug, na 2 weken op het laagste pitje te hebben geleefd. Gestopt met mijn opleiding en terug naar waar ik geboren ben, rustig een kamertje zoeken enzovoort. Nog niet te vooruit plannende, maar besef is er wel dat diploma wel gehaald moet worden.

Mezelf

Ik ben voorlopig weer niet de "oude" Kevin, maar de nieuwe Kevin, Drugs is niet voor mij gemaakt en zou ik ivm medicatie net zoals alcohol nooit meer mogen nemen. Maar dat maakt mij niks uit, zolang ik zijn wie ik kan zijn en gelukkig ben hoef ik dat ook niet. Ik ben weer ik, en daar ben ik weer blij om. Heb mezelf weer teruggevonden, of een nieuwe IK tegengekomen een van de twee-, en daar ben ik ontzettend blij mee!

Herstel duurt nog 7 weken maar we zijn al een behoorlijke stap verder.

-----
Kevin.

Ben echt enorm blij voor je man, meen ik serieus! Echt fijn dat je herstel zo goed gaat, ga zo door!

Niet ontsnappen, dan komt alles goed. Ze weten goed wat ze doen.

kevinoow schreef:Herstel

9.22, een dag na een gesprek bij ''de psychiater''. Ik voel me herstellende, me rustig en mezelf. Terug kijkend was ik er een week geleden er erg slecht bij. Toch raar wat rust, regelmaat & een deel van medicatie jezelf terug kunnen krijgen. Maar moet ook zeggen hierbinnen voel ik me ook veilig. Buiten iets minder maar mijn visuals zijn met 60% afgenomen door haldol, rivotril en lamotrigine. Verder sport ik 1-2 keer op een dag wat men koppie ook heerlijk leegmaakt. Over 5 dagen wordt ik hier ontslagen en ga ik in een na-traject (ADB) Acute Deel Behandeling, waar ik alsnog bijna elke 2 dagen met een psychiater praat. Het ik-gevoel is terug, na 2 weken op het laagste pitje te hebben geleefd. Gestopt met mijn opleiding en terug naar waar ik geboren ben, rustig een kamertje zoeken enzovoort. Nog niet te vooruit plannende, maar besef is er wel dat diploma wel gehaald moet worden.

Mezelf

Ik ben voorlopig weer niet de "oude" Kevin, maar de nieuwe Kevin, Drugs is niet voor mij gemaakt en zou ik ivm medicatie net zoals alcohol nooit meer mogen nemen. Maar dat maakt mij niks uit, zolang ik zijn wie ik kan zijn en gelukkig ben hoef ik dat ook niet. Ik ben weer ik, en daar ben ik weer blij om. Heb mezelf weer teruggevonden, of een nieuwe IK tegengekomen een van de twee-, en daar ben ik ontzettend blij mee!

Herstel duurt nog 7 weken maar we zijn al een behoorlijke stap verder.

-----
Kevin.

Heel fijn dat het beter met je gaat! Je opname was -achteraf gezien- een hele verstandige beslissing

Geweldig bezig kevin

Stapje voor stapje, frustratie 2.0


Stapje voor stapje genees ik van 5 verschillende diagnoses, ADHD, ADD, HPPD, Gegeneraliseerde angststoornis + rand psychose. De zorg die ik nodig heb kunnen ze me niet aanbieden en de dokter neemt mij niet serieus. Ik wordt vaak gefrustreerd, heel vaak. Voel me machteloos, tjaa wat wil je eraan doen als de dokter je niet wil gaan zien? niks.

Ik zoek dan ook een dubbeldiagnose kliniek, stichting solutions moet je bijv 5000.- bijlappen om gelijk in te komen, geen wonder dat daar ook geen wachtlijst voor staat....
Maargoed zometeen een gesprek met de dokter, mijn klachten qua HPPD zijn dmv. Haldol met 60% gedaald . Dat is al een hulde dan blijven er nog 4 klachten over. Hier is het een bejaardentehuis ben de jongste van de hele kliniek hier. Hard op zoek naar een kliniek die me wel de ondersteuning kan geven die ik nodig heb want hier spreek je de dokter 1x per week en de verpleging doet werkelijk niks als je zegt dat je hulp nodig hebt, want tjaa dat kan alleen besproken met je eigen behandelaar, die alleen op maandag aanwezig is, en nog eens een overvol agendaatje heeft.

Alles moet uit eigen initiatief gedaan worden, als ik geen erge actie had gedaan was ik niet eens opgenomen! Moet er altijd wat gebeuren voordat men pas wil kijken "Heee er is iets mis met deze gast?"

Time will learn.

---
Kevin

Waar doe je het nog voor?

Vinz schreef:Waar doe je het nog voor?

Lekker behulpzaam...

Denk dat deze kliniek niet de beste voor je is Kevin, maar dat je, terwijl er naar andere opties gekeken wordt, gewoon hier je best blijft doen.
Vooraf hebben enkelen ook al gezegd dat herstel niet snel zal gaan en dat t frustrerend kan zijn niet direct resultaat te hebben.
In ieder geval succes!

kevinoow schreef:Stapje voor stapje, frustratie 2.0


Stapje voor stapje genees ik van 5 verschillende diagnoses, ADHD, ADD, HPPD, Gegeneraliseerde angststoornis + rand psychose. De zorg die ik nodig heb kunnen ze me niet aanbieden en de dokter neemt mij niet serieus. Ik wordt vaak gefrustreerd, heel vaak. Voel me machteloos, tjaa wat wil je eraan doen als de dokter je niet wil gaan zien? niks.

Ik zoek dan ook een dubbeldiagnose kliniek, stichting solutions moet je bijv 5000.- bijlappen om gelijk in te komen, geen wonder dat daar ook geen wachtlijst voor staat....
Maargoed zometeen een gesprek met de dokter, mijn klachten qua HPPD zijn dmv. Haldol met 60% gedaald . Dat is al een hulde dan blijven er nog 4 klachten over. Hier is het een bejaardentehuis ben de jongste van de hele kliniek hier. Hard op zoek naar een kliniek die me wel de ondersteuning kan geven die ik nodig heb want hier spreek je de dokter 1x per week en de verpleging doet werkelijk niks als je zegt dat je hulp nodig hebt, want tjaa dat kan alleen besproken met je eigen behandelaar, die alleen op maandag aanwezig is, en nog eens een overvol agendaatje heeft.

Alles moet uit eigen initiatief gedaan worden, als ik geen erge actie had gedaan was ik niet eens opgenomen! Moet er altijd wat gebeuren voordat men pas wil kijken "Heee er is iets mis met deze gast?"

Time will learn.

---
Kevin

Ik heb zelf wel goede ervaringen met het UCP. Zou dat wellicht iets voor je zijn (indien mogelijk)?

Sterkte en groetjes,

Pieter

Oh ja, het CIP (Centrum voor Integrale Psychiatrie) vind ik ook wel een sympathieke club. Wellicht is dat een optie voor je. Je kan die gasten bij Lentis gewoon om een doorverwijzing vragen.

Kijk er eens naar.

JongGeleerd schreef:

Vinz schreef:Waar doe je het nog voor?

Lekker behulpzaam...

Ik vraag toch helemaal niet om jouw mening, verder is die vrij nutteloos. Ik ben er namelijk oprecht benieuwd naar, stop die aannames maar lekker terug in je broekje.

Een grote bek, maar een klein hartje.

Na in de linis AC2 te hebben gezeten voelde ik mij niet serieus genomen, ik was boos, de dokter wou me niet spreken en had vluchtgedrag.Ik dacht dat ik er weer klaar voor was om na huis te gaan en ik pakte me spullen en ik peerde hem. nam me medicatie mee, en maakte dezelfde avond de fout 70mg diazepam te pakken....

Volgende morgen was het vanaf moment paniek, totale de-realisatie, de personalisatie en was stom verbaasd van de visuals van HPPD, ik kon niet meer praten en ik belde m'n vriend op die ik op AC2 had ontmoet en hij moest me bij me kraag pakken LETTERLIJK 200m naar de dokter sleuren en gelijk door met spoed naar de crisisdienst waardoor ik nu in Windschoten-diep zit op de Algemeen Crisis.

Godverdomme, ik wou me er niet bij neerleggen maar ik doe het bij deze wel, deze ziekte bestrijd je met maanden, wat zowat jaren van acceptatie en andere therapieen. ik heb mijn les wel geleerd. .
-----
Kevin

Hoeveel lessen heb je ondertussen geleerd, als ik vragen mag? En heb je daar wat van geleerd?

Jammer om te horen van je terugval Kevin, het is dan ook geen probleem wat van de een op andere dag op te lossen valt, lijkt me.

Ik wens je alsnog veel sterkte toe, je bent weer een les wijzer en hopelijk kan je die gebruiken in je toekomst.

heel veel succes man!

Veel sterkte!

Breegweestee, sta ik voor op de wachtlijst.

Confronterende vragen maar niet beantwoorden is je strategie?

kevinoow schreef:Breegweestee, sta ik voor op de wachtlijst.

Fijn, klinkt goed