Homepage Drugs Trip Reports Verslaving Stimulanten Verdovende Middelen Tripmiddelen More...

Zamnesia banner   Drugs testen banner

Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Hier kun je terecht voor al je vragen over de partydrug MDMA. Alles over xtc-pillen hoort hier ook.

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor NiandraLades » di okt 23, 2012 6:30 pm

Heb jij zelf wel eens 5-6 jaar elk weekend XTC gebruikt Davinci? Nee? Jij weet beter hoe rarara zich voelt dan hijzelf?
Hier zoals wel vaker vermeld na een jaar elk weekend gebruik ook vaak nog hetzelfde gevoel als tijdens de eerste periode van gebruik, effect hoeft echt niet minder te worden. Dosis wel wat omhoog geschroef, maar effect blijft ongeveer hetzelfde, wel verschillend per setting natuurlijk. Maar blijft dus heel persoonlijk, het effect kan minder worden maar hoeft niet. (nu overigens al een maand zonder, ben wel benieuwd of ik dus echt verschil zou merken als ik weer neem, maar ik blijf er nog even vanaf)
Don't you want sunshine
Instead of photolights?
Avatar gebruiker
NiandraLades
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 266
Geregistreerd: do feb 16, 2012 3:47 pm

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor Davinci » di okt 23, 2012 9:55 pm

Toen ik je online zag, had ik zo'n antwoord verwacht. Als we ooit in de politiek gingen, dan waren we elkaars vijanden. Neemt niet weg dat we after-hour drinking buddies kunnen zijn :love:


Het gaat hier over jaren wekelijks gebruik. Het verlies in serotonine heropname transporters, bijhorende levensstijl, cognitieve achteruitgang etc… Rarara zal vast wel geen hersenchirurg zijn die tien uren per dag aan het werk is. Dat fameuze mdma-gevoel gaat echt wel achteruit, geen enkele wekelijkse gebruiker komt er mee weg. In mijn ervaring is mdma overrated. De eerste keer was bij mij nog altijd de beste; mijn candyflip report staat hier ergens op DF. Na de eerste keer was er altijd iets dat ontbrak. Zeker mdma alleen is veel minder dan lsd+mdma. Niet dat ik mensen een loodzware candyflip zou aanraden, maar in mijn ervaring stelt mdma op zichzelf wat teleur. Ik heb nooit begrepen dat mensen puur voor mdma alleen, stukjes van hun leven weggooiden. Het licht er ook zo dik op. Ik kan echt niets negatief denken op mdma, mooi droombeeld…

Geeft MDMA een authentiek gevoel van empathie en liefde? Of is het een vergankelijke, vluchtige staat? Zou je datzelfde gevoel van liefde en empathie kunnen ‘verspreiden’ zonder het gebruik van mdma? Als je dat kan, waarom MDMA gebruiken voor een andere reden dan jezelf genot te schenken, wat alleen maar met je ego te maken heeft?

Iedereen spreekt ook altijd over ‘liefde’ als het over mdma gaat. Wtf is liefde eigenlijk?

Ben bezig met Plato’s Symposium te lezen. Het Symposium bevat twee wereldberoemde uiteenzettingen over liefde, de mythe van Aristophanes en de inwijding van Socrates in de waarheid van Eros door Diotima, een priesteres.

Ten eerste heb je de liefde als de verrukkelijke vervulling van een gemis (verlangen). Aristophanes beschrijft de liefde zoals wij die dromen: liefde als een droombeeld of een illusie. Hij verstaat het verlangen als een eindeloos smachten, als een sterven aan verlangen. En de liefde is de genezing van het verlangen.

Ten tweede heb je Socrates. Voor Socrates is de liefde niet de vervulling van het verlangen. Liefde is gemis of een tekort. Liefde wordt dus als verlangen begrepen. Met de visie van Socrates hangt samen dat de waarheid van de liefde niet te vinden is in het object, maar in een werkelijkheid er buiten, een werkelijkheid die het object overstijgt of transcendeert. Liefde laat de band met object achter zich. Ze stijgt er bovenuit. De waarheid van de liefde is niet gebonden aan het object waarin ze schijnt. De incarnatie van de waarheid is van ondergeschikt belang en volstrekt bijkomstig.

Storend aan de benadering van Socrates is dat liefde, anders dan Aristophanes en onze spontane opvatting hierover, niet wordt begrepen aan vreugdevol genieten van de aanwezigheid van datgene waarvan je houdt. Neen, liefde geniet niet van de werkelijkheid die haar te beurt valt. In het bezit knaagt al opnieuw het gemis. Alsof liefde wezenlijk nostalgisch is.

Het Symposium eindigt met een merkwaardig, burlesk, tragikomisch voorval. Alcibiades, stomdronken, komt onuitgenodigd binnen vallen. Hij geeft geen lofzang op Eros zoals de genodigden, maar maakt publiekelijk bekend dat hij nog steeds verliefd is. Hij is jaloers omdat Socrates zich heeft neergevlijd naast de mooiste van het gezelschap, Agathon, de prijswinnaar van het tragediefestival.

Waarom eindigt Plato het Symposium op die manier???
Plato zou onrechtstreeks het verhaal van zijn meester Socrates bekritiseren en hij laat zien wat exclusieve liefde is en inhoudt. Geen exclusieve liefde zonder een donkere jaloezie en afgunst.

Zeer interessant vind ik persoonlijk, hij heeft een unieke visie over liefde. Een ander soort liefde dan het lichamelijke, een liefde gericht op het abstracte. Mdma staat er eigenlijk echt haaks op, het is niets meer dan een eenvoudige neurotoxische droom.
You have to know the material you're writing about before you alter it.
Avatar gebruiker
Davinci
Omnia fert aetas
Donateur
Offline
 
Posts: 1504
Geregistreerd: vr maart 04, 2011 1:47 pm
Woonplaats: Permanent ++

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor Dennenboom » di okt 23, 2012 10:46 pm

Persoonlijk vind ik de grote meerwaarde van MDMA dat je een kijk krijgt in hoe mensen in elkaar zitten, en hoe je ook zelf in elkaar zit. Uiteindelijk wordt alles artificiëel leuk gemaakt, maar daardoor staan je ego, je zorgen, je issues,... je niet meer in de weg om te uiten wat je wilt uiten. En hoewel je een opgepompte mening vormt over alles, kan je plots toch heel mooie dingen te weten komen :love:
Avatar gebruiker
Dennenboom
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 501
Geregistreerd: di feb 22, 2011 7:01 pm

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor Fenomeen » di okt 23, 2012 11:56 pm

Davinci schreef:Toen ik je online zag, had ik zo'n antwoord verwacht. Als we ooit in de politiek gingen, dan waren we elkaars vijanden. Neemt niet weg dat we after-hour drinking buddies kunnen zijn :love:


Het gaat hier over jaren wekelijks gebruik. Het verlies in serotonine heropname transporters, bijhorende levensstijl, cognitieve achteruitgang etc… Rarara zal vast wel geen hersenchirurg zijn die tien uren per dag aan het werk is. Dat fameuze mdma-gevoel gaat echt wel achteruit, geen enkele wekelijkse gebruiker komt er mee weg. In mijn ervaring is mdma overrated. De eerste keer was bij mij nog altijd de beste; mijn candyflip report staat hier ergens op DF. Na de eerste keer was er altijd iets dat ontbrak. Zeker mdma alleen is veel minder dan lsd+mdma. Niet dat ik mensen een loodzware candyflip zou aanraden, maar in mijn ervaring stelt mdma op zichzelf wat teleur. Ik heb nooit begrepen dat mensen puur voor mdma alleen, stukjes van hun leven weggooiden. Het licht er ook zo dik op. Ik kan echt niets negatief denken op mdma, mooi droombeeld…

Geeft MDMA een authentiek gevoel van empathie en liefde? Of is het een vergankelijke, vluchtige staat? Zou je datzelfde gevoel van liefde en empathie kunnen ‘verspreiden’ zonder het gebruik van mdma? Als je dat kan, waarom MDMA gebruiken voor een andere reden dan jezelf genot te schenken, wat alleen maar met je ego te maken heeft?

Iedereen spreekt ook altijd over ‘liefde’ als het over mdma gaat. Wtf is liefde eigenlijk?

Ben bezig met Plato’s Symposium te lezen. Het Symposium bevat twee wereldberoemde uiteenzettingen over liefde, de mythe van Aristophanes en de inwijding van Socrates in de waarheid van Eros door Diotima, een priesteres.

Ten eerste heb je de liefde als de verrukkelijke vervulling van een gemis (verlangen). Aristophanes beschrijft de liefde zoals wij die dromen: liefde als een droombeeld of een illusie. Hij verstaat het verlangen als een eindeloos smachten, als een sterven aan verlangen. En de liefde is de genezing van het verlangen.

Ten tweede heb je Socrates. Voor Socrates is de liefde niet de vervulling van het verlangen. Liefde is gemis of een tekort. Liefde wordt dus als verlangen begrepen. Met de visie van Socrates hangt samen dat de waarheid van de liefde niet te vinden is in het object, maar in een werkelijkheid er buiten, een werkelijkheid die het object overstijgt of transcendeert. Liefde laat de band met object achter zich. Ze stijgt er bovenuit. De waarheid van de liefde is niet gebonden aan het object waarin ze schijnt. De incarnatie van de waarheid is van ondergeschikt belang en volstrekt bijkomstig.

Storend aan de benadering van Socrates is dat liefde, anders dan Aristophanes en onze spontane opvatting hierover, niet wordt begrepen aan vreugdevol genieten van de aanwezigheid van datgene waarvan je houdt. Neen, liefde geniet niet van de werkelijkheid die haar te beurt valt. In het bezit knaagt al opnieuw het gemis. Alsof liefde wezenlijk nostalgisch is.

Het Symposium eindigt met een merkwaardig, burlesk, tragikomisch voorval. Alcibiades, stomdronken, komt onuitgenodigd binnen vallen. Hij geeft geen lofzang op Eros zoals de genodigden, maar maakt publiekelijk bekend dat hij nog steeds verliefd is. Hij is jaloers omdat Socrates zich heeft neergevlijd naast de mooiste van het gezelschap, Agathon, de prijswinnaar van het tragediefestival.

Waarom eindigt Plato het Symposium op die manier???
Plato zou onrechtstreeks het verhaal van zijn meester Socrates bekritiseren en hij laat zien wat exclusieve liefde is en inhoudt. Geen exclusieve liefde zonder een donkere jaloezie en afgunst.

Zeer interessant vind ik persoonlijk, hij heeft een unieke visie over liefde. Een ander soort liefde dan het lichamelijke, een liefde gericht op het abstracte. Mdma staat er eigenlijk echt haaks op, het is niets meer dan een eenvoudige neurotoxische droom.


Mijn IQ is weer een beetje gestegen, bedankt!
Dave1997 schreef:Laat maar zitten zei ik toch? Het lijkt hier wel een dierentuinforum met allemaal kwartels!
Avatar gebruiker
Fenomeen
Troetel
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 216
Geregistreerd: wo aug 29, 2012 12:19 am

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor MarkBeest » ma nov 05, 2012 6:04 pm

Verstaan jullie onder het liefde gevoel alleen het warme, empathisch gevoel? Of ook het zweverige dromerige gevoel, dat je op de wolken loopt en alles zacht is (het bewustzijn veranderende gevoel)? Dit wil ik namelijk niet verliezen aangezien dat het leuke ervan is.
Ik heb namelijk nog nooit het gevoel gehad dat ik iedereen wil knuffelen en zo, ook al zie ik dit wel vaak bij anderen. Wel heb ik altijd een aangenaam warm gevoel. Ik neem wel pauzes van 2-3 maanden (of langer, ligt er aan wat er te doen is), maar dit doe ik puur vanwege de schadelijkheid.
Er zit een feestje in m'n hoofd.
Avatar gebruiker
MarkBeest
Bewuste Gebruiker
Offline
 
Posts: 373
Geregistreerd: wo maart 07, 2012 11:45 am
Woonplaats: In een grot

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor supermario » ma nov 05, 2012 7:40 pm

Wat je voelt is heel subjectief. Alle drugs werkt op je hersenen, en omdat bij elke persoon de hersenen iets anders zijn, zal het bij iedereen dus ook een ander effect hebben.Als ik mdma heb genomen wordt ik stevast smoorverliefd op een vrouw die dan naast mij staat, zit of ligt. Ik heb dan op dat moment meer de behoefte om te strelen, kussen en vooral veel praten. Maar mijn vrouw daarentegen, die wordt er helemaal botergeil van. Die wil op dat moment eigenlijk maar 1 ding: lekker neuken.
Avatar gebruiker
supermario
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 247
Geregistreerd: vr mei 25, 2012 10:22 pm

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor XM77 » do nov 08, 2012 5:30 pm

Davinci schreef:Geeft MDMA een authentiek gevoel van empathie en liefde? Of is het een vergankelijke, vluchtige staat? Zou je datzelfde gevoel van liefde en empathie kunnen ‘verspreiden’ zonder het gebruik van mdma? Als je dat kan, waarom MDMA gebruiken voor een andere reden dan jezelf genot te schenken, wat alleen maar met je ego te maken heeft?


Ik geloof onmiddellijk dat je veel verstand hebt van de neurotoxische effecten van MDMA maar vrees dat je hier de plank misslaat.

Wat ik voel op MDMA is de waarheid diep bij mij van binnen. MDMA stelt me in staat om neutraal af te wegen wat ik werkelijk voel, en om dat zonder inhibities uit te spreken tegenover eventuele andere aanwezigheden. Weliswaar zie ik de waarheid door het serotonerge effect van MDMA door een roze bril, maar niettemin is het voor mij de waarheid. Ik kan iemand die ik niet echt ken hooguit definiëren als 'heel sympathiek' maar nooit als mijn beste vriend, ook niet op MDMA. Die roze bril heeft ook een functie: het is ergens best gezond om even heel positief te denken over alles, stil te staan bij hoe goed alles is en hoe tof de mensen om je heen zijn.

MDMA is hier uniek in. Ik heb prachtige trips gehad op truffels en LSD, maar deze zijn veel verwarrender, hebben meer potentie je op een dwaalspoor te brengen of om je overdreven negatieve gedachten te laten krijgen terwijl dat nergens voor nodig was. MDMA is meer dan alleen een vergankelijke, vluchtige staat voor mensen die het in de juiste dosis, set en setting gebruiken, en het heeft heel weinig te maken met je ego.

Als je MDMA wekelijks gebruikt 'om hard te gaan' op een of ander dubstepfeest ofzo (niets tegen dubstep, maar even als voorbeeld), ja, dán heb je een punt.
XM77
Belezen Gebruiker
Offline
 
Posts: 246
Geregistreerd: wo feb 23, 2011 2:41 pm

Re: Wanneer treed de tolerantie op? (verlies love feeling)

Berichtdoor Peptalk » do nov 08, 2012 5:55 pm

Je kan het gewoon vanaf 2 kanten bekijken.
Ofwel de daadwerkelijke gevolgen van de serotonine release in je hersenen, of het gevoel dat je erdoor krijgt.

Voor jezelf om af te wegen wat daadwerkelijk de waarheid is.

Uiteraard is het ergens goed om de wereld tijdelijk niet als vijandig te ervaren (als je dat nuchter wel zo voelt). Maar de terugslag na de uitwerking blijft langer hangen en heeft veel meer inpact (neurologisch gezien) dan de positieve kijk die je gehad hebt.

Hoe je het ook went of keert, het blijft een vluchtige hemel, waar misschien niet iedereen je beste vriend is maar alles toch echt beter aanvoelt.
Of je het nu thuis op de bank met vrienden, op een keihard feest of op de therapeutische behandeltafel neemt, dat maakt in dat opzicht niets uit.
Adjustment is the key of life.

What if sleeping is an adiction.....
Then tiredness is just an withdrawal symptom.
Avatar gebruiker
Peptalk
Wijs Gebruiker
Offline
 
Posts: 1780
Geregistreerd: di feb 22, 2011 8:57 am

Vorige

  • Gelijkaardige topics
    Reacties
    Bekeken
    Laatste post

Keer terug naar XTC / MDMA

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bing [Bot] en 3 gasten

Royal Queen Seeds banner