Rollercoaster & rehabilitation

Hallo allemaal de meeste kennen mij niet, Kevinoow 19.

en ik hou een blog bij over hoe het gaat en wat de planning is aangezien ik aan de bel heb getrokken, omdat ik naast wat gewone shit nu mezelf hebt betrapt op (roes) & verslaving..


13-08-12

Ik weet niet of iemand het verhaal van een gebruiker Jules hebt gelezen of dat hij van mij was maar 2 jaar geleden ben ik op de IC gekomen door een overdosis 25I-NBOME, een vrij wel nog onbekende drug, maar waar als je naar zoekt genoeg horror verhalen over gegaan, ook op het forum. mijn dosis, beweerd op tests 2000 ug....

https://www.erowid.org/chemicals/2ci_nbome/2ci_nbome_death.shtml


Experimenteren?

Op dit moment was ik aan het experimenteren met drugs, ook ervoor met MDMA, pep, en 4FMP bijvoorbeeld, LSD ooit een keer genomen maar niks van gevoeld ook med dosis.
Elke trip of ervaring stond er dan in mn notitieboekje: dat ik op elke high ontsnapte uit mn hole van stress..? ik denk zelf om de realiteit een beetje te ontlopen, veel spanning thuis kon niet me zelf zijn en dan was 1x in de week aan iets, bijvoorbeeld Coke, alcohol, of wat wiet geen probleem. Toen had ik ook in mn notities geschreven, Kevin je ontsnapt als een astronaut elke keer maar weer.

Wat gebeurde er na deze tijd?

Na een weekje ofzo kon niet meer naar de wolken kijken, naar een punt.. Ik kreeg maar stippeltjes,zwart /wit & ruisjes waar als je naar focusst microscopische bolletjes worden die heen en weer gaan, voor je neus langsbewegen.
wat moest ik nou geloven me hersenen dat het niet kan of mijn ogen

Na en wereldreis te hebben gemaakt sloop het er denk ik langzaam in, ik ging meer naar festivals ook om te socializeren en gebruikte veel drugs zoals pep,4-fmp, veel pillen en alcohol, elke keer was het net op de rand van doseringen naar de max maar na elk festival werdt elke kater erger, 2-4 dagen kapot en dan gelijk craven, when is the next party oohraah:rock:


The problem

De main factor is dat ik in een vicieuze cirkel zit:

Angst / extreme HPPD + ADHD & paniek aanvallen -----> intentie om te ontsnappen uit de realiteit ------> Gebruik ----- so on, so on...

Na helemaal van de kaart bij de huisarts te hebben gezeten ben ik Doorgestuurd naar Crisisdienst van Lentis, PSYQ & de VNN, ben benieuwd wat er gaat gebeuren, verder moet ik erbij zeggen dat ik me schaam, voor mn ouders familie en iedereen, weet niet meer wat ik moet denken of veranderen omdat ik constant zit te denken... ik weet het allemaal even niet meer


Hoe heb ik aan de bel getrokken?

Onder invloed van oxycontine, 4fmp alcohol weet ik veel allemaal naar de huisarts geweest en echt gezegd dat dit een spoedgeval is, hij heeft me met spoed doorverwezen etc etc.
Now a days, zit ik op de crisisdienst van lentis, doorgestuurd naar VNN, geen flauw idee wat het is maar voordat ik mn symptomen van angst en HPPD kan overwinnen moet ik 100% clean zijn volgens hun, geen druppel drank anders zou ik bouwen op een moerasje.

Nadenken / Familie

Een opname no way

En ik kon mijn vader niet aankijken gisteren of ik moest al huilen we hebben lekker gegeten zo vader zo zoon gesprekken en beloofd en samen alle troep weggegooid.ik wil niet in de put eindigen, nu kan ik er nog uitkomen, ik ga hoe dan ook door met school en laat de verleiding me niet raken.

donderdag heb ik dus weer een gesprek, nu maar een focus leggen op school. Zelf ben ik bang iets aan te gaan raken op het moment dat ik me ga vervelen aangezien ik in me eentje 12u per dag alleen op me kamertje zit, even uithouden nu ben er heilig van overtuigd dat ik op de ** Koud turkije ** manier kan stoppen met drugs, ik wil het kunnen bewijzen, voor mn familie, maar vooral voor mezelf het moet kunnen, ik wil ze trots op me maken.

Hoe dan ook met school ik ga alles clean doen, als dat niet lukt jammer dan dan ga ik een tandje lager, en so on maar ik wil het clean doen, ik wil weer fatsoenlijk in mn pa's ogen kunnen kijken, ik zie mn familie met tranen in de ogen en dat maakt mij helemaal kapot , ik moet stoppen, ik heb zelf de stappen gezet en het gaat godverdomme nu ook gebeuren ook.

14/10/13

Weer op gesprek bij de crisisdienst, na nu 3 dagen een verveeld gevoel te hebben gehad en last heb gehad van veel cravings, heb ik een voorstel gekregen om nog 6 dagen geen druppel alcohol aan te raken, no alcohol , , nada noppes. Een soort van '''Voorwaardelijke'' term mag je het noemen want als ik mezelf hierin kan bewijzen niet alleen tegenover die lui maar ook over mezelf groeit me zelfvertrouwen met de dag. Wat tot resultaat zou resulteren in alternatieve medicatie.

Iets beweren is een, nu volhouden 6 to go , er is licht aan het einde van de tunnel.

17-10-13

Ik begin veel te snel diazepam te gebruiken merk ik zelf, krijg het nogsteeds 10mg voorgeschreven alleen voor 1 week 10, vrienden zeiken ontzettend om ze voor 10eu per stuk te verkopen maarja zelf kan ik moeilijk zeggen bij de psychiater, ben ze kwijt geraakt
Ik verkoop ze niet laten ze maar lekker de tering krijgen

Hoe dan ook ik heb het gevoel dat weer helder denk, voel me veel nuchterder en stop even met experimenteren en de drugs for a looong while! * Alsof ik in een mini-psychose was terecht gekomen*

Kutfeiten:

- In de familie zit veel schizofrenie, dat maakt me wel scared..
- Door de Antidepressiva ben ik in 12 weken tijd, 14kg aangekomen is dit normaal bij 'AD'?


20/10/13

Ik heb het vol gehouden, een week lang zonder drugs en drank jaja!!!

Dat mag gevierd worden voorlopig voel ik me wel wat nuchterder en ik mag afbouwen met lexapro waar ik nu op 10mg zit voor nog 1 week, na die week 5mg lexapro en daarna door met EFEXOR iemand ervaringen mee?

DEZELFDE DAG

Maar eerlijk is eerlijk de verleiding om tijdens een avondje stappen straks om een lijntje coke te pakken is er wel, op de achtergrond. Dit jaar wil ik het een sneeuwvrije witte kerst houden..
Of stiekem ook weer niet het is een keer in het jaar.. * Ik verwacht alweer de opmerkingen*

Maar goed afbouwen van 10mg --> 5mg ---> en na 2 weken en overstappen op efexor (venlafaxine) ik ga niet al te hoge verwachtingen zetten want dan valt het altijd tegen...


We zijn 6uur verder verder

ik ben de stad samen met een vriendin uit, ik heb de barvrouw ge-charmed en ja drankje voor drankje uiteindelijk was ik na >25 drankjes + 8 shots de tel kwijt geraakt, heb ik van een jongen in een kroeg op de WC, in Groningen een lijn Coke aangeboden, niet te geloven hoe puur, en dat alleen voor z'n drankje vasthouden!

Gevolg; Je hebt het gevoel dat je meer kon drinken dan dat je eigenlijk kan, overmoed doed zelden goed en dat werdt hier zeker het geval. Ik kan me herinneren dat ik bij een bushalte lag en overal blauwe lampjes waren, ik hallucineerde...

De volgende ochtend / middag wordt ik wakker, in een vierkante bak, aka isoleercel. Net buiten Groningen. Het schijnt dat ik onwel ben geworden. Op een adem analyse van de ambulance of politie dienst heb ik uiteindelijk te horen gekregen dat ik 0.774% in me body had... Volgens mij is dit heel erg veel..

Morgen een gesprek bij de psycholoog, ik ben bij de crisisdienst weg maar nu op de gewone afdeling van Lentis & Vrijdag intake bij de VNN, Verslavingszorg N-Nederland.

Ik ben benieuwd, ik ga eerlijk zijn.
Ik verveel me in me nieuwe huis en ben opzoek naar spannende dingen, en in nuchtere staat vind ik dat gewoon niet chill, ik kan er om huilen als ik zie wat voor pijn ik me familie ermee doe. alleen de depressiviteit, angst, HPPD, en de behoefte om in een roes te zitten killt mij gewoon....

Van gebruik naar gebruik fase is geen sprake, alleen vind ik nuchter mezelf niet genoeg, of niet in staat, door mn concentratie problemen,

Verder op school hebben maten en ik veel ritalin op een juiste dosis ingenomen, en zodoende heel veel af hebben kunnen krijgen voor school, een hyperfocus noem ik het..
Met ritalin trek ik deze hyperfocus in 75% vd gevallen aan.
Diazepam lijkt het wondermiddel op dit moment voor alles alleen de neiging om meer en meer en meer te gaan gebruiken wordt met de dag groter,

mijn vader heeft gezegd dat als hij ooit in zijn leven erachter komt dat ik nog een keer drugs gebruik dat ik er alleen voor sta, dat hij afstand neemt van mij en dat hij zich voor mij niet in het openbaar wil schamen door zijn reputatie voor andere mensen. Met mijn moeder heb ik geen contact.

Dit geeft me helemaal geen zelfvertrouwen, zeker absoluut een veel hogere drempel om iets te gaan gebruiken maar jongens... bah bah bah...

Heftig verhaal, ik kan je niet voorthelpen maar sterkte en beterschap man
(ik raad trouwens wel aan om je te laten opnemen)

Ik zou jezelf laten opnemen en zorgen dat je clean wordt. Wat je de laatste tijd hier op het forum hebt gedemonstreerd is niets anders dan zelfdestructief gedrag en dat zal niet minder worden zonder intensieve hulp.

Ik denk dat jij wel toe bent aan een opname, om een antwoord te geven op die vraag. Effe orde op zaken stellen, ontnuchteren, de wereld weer vanuit een helder perspectief kunnen bekijken. Kan veel goed doen. Meer dan je nu denkt.

Ik hoop voor jou dat je die stap durft te zetten en niet voortgaat met het destructieve gedrag wat je hier beschrijft en wat ook doorschemert in andere posts die ik weleens van je gelezen heb.

Je gebruik lost niks op, hoogstens is het een tijdelijke onderdrukking van problemen die daarna, bij ontnuchtering, enkel maar erger kunnen worden, wat je vervolgens naar verder vluchtgedrag zal drijven. Misschien, voordat je jezelf kan laten opnemen, is dat iets wat je goed moet beseffen. Want ik denk dat het voor iedereen duidelijk is dat opname hier niet misplaatst is.

Hoe dan ook wens ik je veel sterkte toe.

Opname lijkt me een verstandig idee.

Heel veel sterkte!

dimethyltryptamine schreef:Opname lijkt me een verstandig idee.

Heel veel sterkte!

Succes man! Je maakt in ieder geval voortgang op deze manier. Voor de rest weet je hoe ik denk na de uren die ik op tiny met je heb gepraat.

Klimtox schreef:Succes man! Je maakt in ieder geval voortgang op deze manier. Voor de rest weet je hoe ik denk na de uren die ik op tiny met je heb gepraat.

Ontspanning

UPDATE!!!

Kevin, de laatste plaats waar jij je moet begeven is drugsforum.info (drooggebruik etc). Laat jezelf opnemen, probeer je niet te schamen, laat je diagnostiseren, stel lange termijnsdoelen, en hak die in kleine te behappen stukjes. Suc6

Ik ben het met knetterspetter eens dat je hier eigenlijk niet zo vaak zou moeten rondhangen, of misschien zelfs wel even een tijdje niet. 72% van de mensen die hier komen gebruiker er ook meer drugs door (zie mijn onderzoek http://drugsforum.info/drugs/zet-df-aan-tot-meer-drugsgebruik-t8087.html ).

update!

Misschien lees ik er overheen, maar wat is je blog dan Kevinoow? Zou graag je updates lezen Sterkte!

veryordinary schreef:Misschien lees ik er overheen, maar wat is je blog dan Kevinoow? Zou graag je updates lezen Sterkte!

Hij update de startpost.

ParadijsVogel schreef:

veryordinary schreef:Misschien lees ik er overheen, maar wat is je blog dan Kevinoow? Zou graag je updates lezen Sterkte!

Hij update de startpost.

Oh ok

Ik update de startposts, als dit niet goed is voor mijn ''publiek wil ik het ook later toevoegen geen probleem doe ik dit voor de volgende keer.

Heavy Kevin, zeker dat laatste!
Hoop dat je t vol kunt houden! Al vind ik je pa zn argument van schaamte en status erg zwak en vind ik hem waarschijnlijk geen aardige kerel.
Als hij nou als reden zou geven dat het hem sloopt en dat hij mentaal rust nodig heeft zou ik er meer begrip voor hebben.

Mijn tip: Drugs is niet voor jou gemaakt, neem nooit meer iets, ook geen alcohol.
Zoek leuke hobby's en een baan om je bezig te houden en verwijder je drugscontacten uit je mobiel

Zeker heavy man!

Weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen, maar sowieso dus dat je het beste nuchter kunt blijven en veel sterkte!

JongGeleerd schreef: Hoop dat je t vol kunt houden! Al vind ik je pa zn argument van schaamte en status erg zwak en vind ik hem waarschijnlijk geen aardige kerel.

De kans bestaat natuurlijk dat meneer een groot bedrijf heeft dat hem en de rest van zn familie voorziet en daarnaast ook veel mensen een werkplek verschaft. Als er van zulke mensen bekend word dat hun zoon een 'hulpeloze junk' is kan dat nogal veel schade met zich meebrengen. Jezelf distantiëren van een kind om de rest van de familie te redden word vaak gezien als slecht ouderschap, echter zou ik de keerzijde niet willen ontzien.

Zelfs bij je ouders kan je het verknallen als je je niet conformeert naar een schappelijk en billijk leven in jullie ogen. Nu zeg ik niet dat je altijd maar moet doen wat paps en mams van je willen. Maar er moet wel begrip van beide kanten komen. Ook wanneer ouders hun handen van een probleem aftrekken wanneer zei niet meer in staat zijn de situatie te veranderen.

OT: Allemaal mooi en aardig maar je bent verslaafd en zult alles bij elkaar liegen om maar weer iets binnen te krijgen. Je liegt jezelf tig keer voor in je post en het zal me niet verbazen dat je dit ook naar anderen doet.

Zie in dat je dit doet en laat jezelf opnemen. Distantieer je daarnaast totaal van alles drugsgerelateerd.

Doe je dit niet dan vrees ik dat je welkom mag zeggen tegen een leven wat door drugs geleid word

DC heeft gelijk. Probeerde ik je ook al te vertellen in de tiny.

1/12/13

Na toch niet besloten genomen te hebben om nog een keer oxy te proberen (ook nogsteeds niet weggegooid), heb ik als enige met een klassen uitje een half glas wijn gedronken. Vond er niks meer aan. Dus behalve de medicatie en de benzos die ik verplicht nog moet elke dag moet slikken wordt de situatie er nog niet beter op..

Whats on now?

Van het weekend was ik vergeten m'n lexapro mee te nemen naar m'n plaats waar ik werk en had ik alleen 3 diazepammetjes bij me. dit leidde zaterdag geen probleem. Volgende ''dag'' werdt ik om 12.00 wakker en voelde me totaal niet op me gemak dus ik kijk in mn tas en dacht KUT, Lexapro niet meer wat nu? dus ik dacht naja ik slik nu 10mg diazepam en als het helemaal niet gaat eentje erbij van 10mg.

What happend?

'S middags kwam visite en ik kreeg het gevoel dat een kennis van mij een hele schijnheilige opmerking maakte en werdt van binnen extreem aggressief, ik hield mezelf in bedwang totdat dat de deur dicht ging en toen tegen mijn ouders zei: 'Wat een scheinheilig kut opmerking van haar, en jullie zeggen godverdomme helemaal niks?!?"

Waarop m'n ouders keken van huh waar heeft die jongen het over? Het verhaaltje over het zijn onze vrienden zoiets zouden ze niet doen blablabla, volgens mij ben je niet helemaal lekker bij je hoofd ofzo. De bekende preek over respect tegen elkaar. En me vader begon er natuurlijk weer over dat ik weer zat te snuiven de afgelopen dagen, ik ontkende dit natuurlijk (met in het achterhoofd dat dit 100% waar was!).

En ja hoor wat krijgt meneer op dat moment: Een bloedneus, TIMING....

Ik moest zelf ook nog mee op visite naar familie die ik al 2 maanden niet had gezien en de situatie werdt er ook niet beter op, de crisisdienst 24/7 nummer gebeld die konden mij niet helpen aangezien ik in niry groningen was : uitzitten dus, heb de hele tijd gekeken wat voor voorstelling van het schilderij afkwam (hallucineren)
- soms hoor ik ook stemmen die er niet zijn...

Hoe voel ik me nu?

ik mezelf niet meer heb het gevoel alsof ik 2 persoonlijkheden heb, eentje die nuchter is (heel soms van die paar momenten) en hard wil werken en door gewoon nuchter naar school te gaan en goed door het leven te gaan & dan hebben we de jongen die zich angstig voelt 24/7, paranoia wordt, denken dat mensen me willen vermoorden of als iemand een geurkaars aanzet dat iemand me gaat vergassen.

Verder heb ik last van 'Flashforwards', ja een flashback maar dan in de toekomst,sta ik op de trein te wachtten komt, zie ik mezelf in een mini 'FF' voor de trein springen...

Ik Begin te denken dat alles een complot is, alles tegen me gekeerd is, ik ruik dingen die er niet zijn of juist wel, en zie vaak alles 2 of drie dubbel en dat compleet nuchter.
Soms op extreme momenten zie ik geluid dat door de coupe van de trein heen gaan....
Ook zeggen vele mensen om me heen vinden dat ik de laatste tijd niet mezelf ben, dat ik raar denk & zelf kom ik kilo's in extrema aan



Kortom het wordt er niet beter op, de VNN neemt het dinsdag over met een intake, zou niet weten waar ik zou mee moeten beginnen.

Moet ik dan nog in een nog dieper gat vallen om de ogen van mn omgeving verder te openen te doen of wat?

Wordt ik nooit meer normaal, ik weet het allemaal niet meer, ik zit met tranen in m'n ogen dit te typen, ik ben radeloos. Ik kan nergens waarschijnlijk de hulp krijgen die ik nodig heb. Overal waar ik kom moet ik 10.000x hetzelfde verhaal vertellen. het gaat nog een hele tijd duren voordat ik uit deze fase ben, zelfs zonder de drugs en (bijna 100%) zonder alcohol wordt de situatie er niet beter op...


wat moet ik doen om de ogen te openen van de mensen die me met spoed hulp moeten gaan verlenen?

Ik weet het even niet meer, ik ben radeloos.

---

Kevin

Instelling is op dit moment het beste idee, geloof me. Zorg goed voor jezelf. Geen drugs meer. Veel rust en therapie.

Wow, erg heftig dit!
Klinkt als paranoia/psychotische neigingen.
Enkel meer reden om alles wat dit op kan wekken links te laten liggen.
Dat is zo'n beetje alles, maar ik geloof dat benzo's het eerder tegen werken.
Psycholoog/psychiater kan je helpen met problemen hiermee, het is niet eeuwig.
Schaam je er niet voor en spreek ze uit, alleen dan kunnen anderen je ermee helpen.
Je wantrouwt al snel mensen nu, maar je vader kun je sowieso vertrouwen.
Zeg tegen hem dat je psychische problemen ervaart. Het is belangrijk er bij zoiets snel bij te zijn namelijk.
Hoe eerder je erbij bent, hoe sneller het verholpen is.

Goede raad, JongGeleerd. Ik waardeer je bijdragen steeds meer.

Ben schreef:Goede raad, JongGeleerd. Ik waardeer je bijdragen steeds meer.

Hoe meer ik hier zit, hoe meer ik te weten kom, ik zit hier om te leren en deze wijsheid te delen ^_^
Dat wat was m'n eerste reden voor het joinen hier, maar ik raakte een beetje sidetracked bij deze missie

Je zegt dat het zonder drugs niet beter is. Tsja het is ook niet na twee dagen beter en je zit al een tijd dagelijks aan de benzos voor zover ik herinner

kevinoow schreef:
Wordt ik nooit meer normaal, ik weet het allemaal niet meer, ik zit met tranen in m'n ogen dit te typen, ik ben radeloos. Ik kan nergens waarschijnlijk de hulp krijgen die ik nodig heb. Overal waar ik kom moet ik 10.000x hetzelfde verhaal vertellen. het gaat nog een hele tijd duren voordat ik uit deze fase ben, zelfs zonder de drugs en (bijna 100%) zonder alcohol wordt de situatie er niet beter op...


Kevin

Er is altijd hulp te krijgen en ook hulp waarvan jij denkt dat het je niet helpt, kan later nuttig zijn. Hulp vragen is ook hulp verlenen aan de mensen die jou verder proberen te helpen. Je moet er zelf voor open staan en naar mijn idee is dat (nog) niet het geval. Weet ook dat de ene psycholoog/psychiater de ander niet is. Als jij iemand hebt waarvan je eigenlijk denkt dat hij je toch niet begrijpt, dan werkt therapie niet. Als jij in een hulpverlener een "vriend" vindt, dan pas zal je resultaat boeken of in ieder geval meer resultaat boeken.

Verder moet ik je er ook op wijzen dat "bijna 100% zonder" hetzelfde is als "100% met". Laat de drank staan, gebruik alleen nog de medicijnen (hoeveelheid) die je arts voorschrijft en houd het daarbij.

Je schrijft ook nog dat je alles zo vaak moet uitleggen en dat dat lastig is voor jou, toch heb je hier een topic gestart om je problemen te delen/uit te leggen. Gebruik dit topic bij je behandeling, print het uit en geef het aan je behandelend psycholoog (en misschien ook aan je ouders). Eerlijk schrijven is een stuk makkelijker dan eerlijk spreken. Dit bedoel ik in de zin dat je vollediger bent als je je verhaal opschrijft, omdat het enorm moeilijk is om jezelf bloot te geven en kwetsbaar te maken en daarmee écht te beschrijven hoe jij je voelt.

Veel succes, je bent niet verloren.

Wat paradijsvogel zegt is een goeie, print dit topic uit, dat is voor jezelf makkelijker en je psych weet ook wie hij voor zich heeft.
Ik lees ook dat je je lexapro was vergeten en daarna paranoia werd en begon te hallucineren. Vergeet absoluut je medicatie niet, dan worden je klachten vaak nog erger dan voordat je die medicijnen kreeg. Je kunt ook een depot krijgen, dat is een spuit in je bilspier, voordeel is dat je niet meer aan je medicijnen hoeft te denken en dat de afgifte geleidelijker is. Je moet dan natuurlijk niet bang zijn voor naalden ofzo.

Het heeft erg goed geholpen om me verhaal te vertellen aan de hand van dit verhaal, ik waardeer de reacties dan ook zeker! Ik heb het ASAP uitgeprint na een van de reacties en meegenomen naar de VNN, opgestuurd naar m'n vader en besproken met de andere kant van de familie, aangezien ik denk dat ze hier nog wel is hierop gluren. ik niet van plan m'n gevoelens in te gaan houden. Er is zeker een last van m'n schouders af gegaan nadat ik ze dit verteld heb en het verhaal heb laten zien, aangezien de familie niet op de hoogte was.

16/12/13
-----------------

Inmiddels een maand verder, een maand clean van de drugs. In december zeg ik elk jaar weer jezus wat is de tijd snel gegaan, maarja een maand, wat is een maand nou weer op een heel mensenleven? als we kijken op het perspectief van afkicken

Hoe voel ik me nou dan?

Heel eerlijk, Ik heb het gevoel dat ik geestelijk ziek ben. Ik ben niet meer de jongen van vroeger die ik op de foto's zie. als ik in de spiegel kijk zie ik een totaal ander persoon: depressief & angstig. Zat gisteren een film te kijken ik kan de subtitles niet meer lezen, die gaan heen en weer naar boven naar beneden. Des te meer ik focus op de letters des te harder ze gaan stuiteren. Ik ben echt depressief, kom me bed niet meer uit de energie is totaal weg, motivatie is ver te zoeken en m'n gezondheid gaat achteruit. Ik loop op de trap naar boven of ik doe de boodschappen en ik ben totaal uitgeput (buiten adem). 68.7 --> 82.3kg in een paar maanden, maakt me er niet echt gezonder op.

Me, myself and I

Vanaf blog 1 hoor ik al drie stemmen in m'n hoofd die aan het discussieren zijn, het IK gevoel is weg. Positiviteit zie ik even niet meer. slapen voelt ook niet meer als slapen maar als ''Out hallucineren'' aangezien ik na 8 tot 12 uur slapen niet uitgerust wakker wordt maar soms nog vermoeider dan de andere dag . Ik begin zelf ook geen behoefte meer te hebben aan medicatie, het helpt toch allemaal niet meer. Toch kan ik er niet zomaar mee stoppen maar moet afbouwen. Zelf kan ik het niet eens geloven, ik ga & wil het niet accepteren, ik ben niet ziek ik was normaal, dus nu ben ik eigelijk wel ziek? depersonalisatie of de-realizatie is het woord denk ik

Zo langzame hand wordt het een ware zoektocht naar mezelf, althans zo voelt het. Het feit dat ik zeg ik stemmen hoor daar schaam ik me dood voor, maar negeren kan ik het niet. Ben ik thuis dan zelf gaat de deur op slot, ik sta standby, voor iets wat niet komen gaat qua angst maar m'n lichaam wil op een een of andere manier niet meewerken. De drie stemmetjes zijn er eigelijk maar twee, + mijn gedachte. Ze hebben geen namen en het enige wat ze doen is schreeuwen in mn hoofd, Ik voel mezelf overgenomen door iets anders. Ik wil ook niet meer bij mensen zijn, ik ben bang dat er iets gebeurd. Vanaf deze dag durf ik ook niet meer naar school te gaan, ik kom alleen nog het huis uit voor het werk of boodschappen, met een kledingstuk over mn kop de straat op. Ook m'n sociale skills gaan achteruit. ik ben gisteren naar een feest geweest van een kameraad, waar ik wel naartoe moest aangezien ik dit lang van te voren had beloofd, ik merk het zelf ook, ik heb het gevoel dat ik heel anders denk en in een totaal andere wereld leef dan ''anderen'' & ook van een glas alcohol kan ik niet meer genieten.

Vanochtend

Naar de dokter gegaan, dit allemaal verteld en gezegd dat hij hier niks mee kan doen aangezien ik uitgeschreven ben bij lentis en intake-ende zit bij de VNN, ofterwijl: Je staat er alleen voor knul . Het dossier was nog niet compleet en zo langzame hand denk ik dat ik na het nieuwe jaar pas aan de beurt ben. voorlopig kan ik niet meer aan de bel trekken, en weer qua medicatie mag ik niet aanpassen. Een bloedtest komt er wel om te kijken of ik iets lichamelijks heb, aangezien ik me ook een pfeiffer patientje voel. @ de wachtkamer wacht ik verdomme 45min ik zie mensen later binnenkomen dan mij eerder aan de beurt zijn bij dezelfde dokter en ik begin weer te geloven in complotten het is allemaal tegen me gekeerd, bla bla bla. Tsjonge jonge what the fuck is er in hemelsnaam aan de hand?

Trauma?

Waar ik helemaal tegen op kijk is de periode van het einde van december en het begin van januari, vroeger als kind ben ik eens bekogeld met knalvuurwerk en sinds dien wordt ik echt ontzettend bang als er vlakbij onverwachts een nitraat of een betonvlinder langs me oor knalt. Ik durf +- 4-5 jaar, niet echt naar buiten rond deze periode, hooguit noodzakelijk. Ik ben ook benieuwd of dit tot iets gaat leiden, qua agressie als iemand dit doet vlakbij, want dan kan ik iemand echt doodschieten

feestdagen?, My ass!

In theorie gezien hoor ik nuchter te zijn, als ik mezelf in de spiegel zie dan zie ik niet meer die jongen die zo zat te shinen, lachend , en elke dag wakker werdt met ''Lets fight the day''. Van een ADHD klasse 7/10 op de schaal van richter, die 7 dagen in de week zat te werken en om 03.00 nog vol energie zat, naar iemand die geen energie heeft en stemmen in z'n hoofd hoort, het gevoel heeft dat ie ziek is en die moet overleven. De ''feestdagen'' komen eraan, voor mij voorlopig geen feest. Het moment dat ik mezelf weer ben en helder kan nadenken dat is pas het moment dat ik de fles champagne open trek, die jongen weer ben die ik was, dat is het moment dat ik terugkijk, en verder ga voorlopig blijft NYE en kerst dan ook maar bedrog, een waan.

Het spijt me familie, maar zelf weet ik dat ik geen reden heb om feest te vieren maar om alleen te gaan huilen, heel hard te gaan huilen.