Phenibut verslaving

Ik wil graag even inhaken op dit topic.

Ik zal een klein stukje achtergrond info geven en mijn plasje plegen over dit onderwerp. Ik ben niet het beste voorbeeld maar spreek wel uit ervaring.

Ik heb gedurende 2008-2012 te kampen gehad met ghb verslaving. Tot in de mate dat ik af en toe eens 2 a 3 dagen 24/7 ghb nam. Ik was er al snel achter dat ik met een juiste dosis benzo (oxazepam, ca. 75 mg) de 'rebound' kon vermijden en nachtrust kreeg.

Helaas is het zo dat ik eind 2011 verstrikt ben geraakt in een 24/7 verslaving met gbl die wel 6 weken geduurt heeft. Enkel een benzo als diazeam of oxazepam werkt op dat moment niet meer. Het maakt je loom en lam, maar de rebound is zo intens, en de vraving zo erg, dat je snel de neiging krijgt er bij te gaan drinken of was dan ook. Dat was de eerste keer dat ik te maken heb gekregen met het wondermiddel baclofen.

In een gesprek met een arts heb ik tot mijn grote geluk en redding baclofen gekregen, waarmee ik, in combinatie met valium, in 1 dag van mijn 6 weken non stop gbl (2ml/uur) ben geraakt. Het was geen makkelijke dag, maar op geen enkele manier mogelijk met andere middelen.

Wat meer on topic nu. Helaas heeft die 'easy way out' mijn ghb gebruik wel beetje in stand gehouden. Ik had namelijk behoorlijk wat doosjes baclofen liggen en oxa en dia had ik ook. Dus zo kwakkelde het een beetje dat ik samen met mijn vriendin zo hier en daar eens 2-5 dagen 24/7 on was en daarna met baclo en benzo weer off.

Op een dag kreeg ik van iemand een potje phenibut (verhaal er achtig is lang en niet van belang). Ik had dat al tijdje in de kast liggen en niets mee gedaan. Tot er een situatie ontstond waarin mijn vriendin en ik een week 24/7 aan de ghb zaten en er geen baclofen was.

Er stond me iets van bij dat phenibut zelfde effect als baclofen zou hebben. Dus je snapt het, met een grammetje of 5 phenibut waren we diezelfde middag van de ghb. Oxazepammetje en nog wat phenibut en slapen als een roosje.

Daar is mijn phenibut verslaving begonnen, en dat is 3 jaar geleden.

Ik kan je dus vertellen dat ik tot voor kort verslaafd ben aan het volgendende:
-15-20 gram phenibut per dag (eerste jaar 5 gram, 2e 10 en laatste tijd 15-20).
- slapen met 35 gram oxazepam, laatste jaar opgelopen tot 100!

Vooral in het laatste jaar is alles ontspoord aangezien ik een degelijke baan heb (wo niveau, 40 uur oer week) en onder grote stress stond. Ik ging richting burnout en heb mezelf staande gehouden met allerlei middelen.

Mijn straat dealer voor oxa/dia was nalatig en heeft me een jaar geduurt voordat ik 4 doosjes baclofen heb kunnen kopen (3 strips met 10 tabs a 25 mg). Maar ik heb ook lieve vriendin (nieuwe) dus het was ook tijd eens hulp in te schakelen. Ik moest ook aan haar laten blijken dat ik serieuze stappen ging nemen ipv "ik ga afbouwen" beloftes. Je kan je voorstellen dat deze verslaving ook effect op haar had.

Al moet ik zeggen dat ik altijd prima gefunctioneerd heb tijdens mijn verslaving. Maar het moet gewoon eens ophouden. Het kan niet zo zijn dat je als jonge man afhankelijk bent van pilletjes en poedertjes.

Het is dan ook enkele maanden geleden dat ik me heb aangemeld bij jellynek voor een behandeling. Jellynek gebruikt geen baclofen, dat doen ze niet. Klaar. Ze zullen je plat spuiten met alles wat ze in huis hebben, behalve baclofen. Dit maakte mij direct skeptisch en het feit dat ze het ook niet toepassen bij alcoholisten zorgde er eigenlijk voor dat ik vrij weinig vertrouwen in de kliniek had vanaf ik me er aanmelde.

Voor mij was het dus afkomen van 2 verslavingen: oxazepam om te slapen, en de phenibut.

Jellynek wilde voor mij een klinische opname van een week om bovenstaande middelen allemaal op te zetten in diazepam. Ik wilde zelf afbouwen. Vond het niet nodig opgesloten te zitten in een kliniek. Verder heb ik een vaste baan en kan niet zomaar even een week weg. Daarbij het feit dat niemand in mijn omgeving weet van mijn verslaving, enkel mijn vriendin.

Maar ik wilde ook op vakantie (wilde recept want kan niet bij schiphol staan met lading diazepam zonder doctors verwijzing) en wilde was klaar met het kopen van benzo's bij straat dealers. Maar jellynek wilde mij geen diazepam voorschrijven omdat ze niet zeker wisten op ik op straat wel echte benzo kreeg. En het onverantwoord was mij dus zomaar diazepam voor te gaan schrijven. Dit kon alleen in opname. Na veel aarzelen heb ik dus besloten in te stemmen met de opname.

100 mg oxazepam staat gelijk aan 30 mg diazepam.
En voor de phenibut dachten ze zo 10 mg diazepam (ze hadden nog nooit gehoord van het spul, moesten het opzoeken).

Ik heb ze verteld dat het appels met peren vergelijken is, phenibut en valium. Ik ken de ghb afkick met benzo, en die met baclo.

Ik ben ingeplanned voor 1 week detox, wat deze week is. Ik zit nu in detox week.

Omdat ik al wist dat van 15-20 gram pheni per dag de detox in te gaan en dat opvangen met diazepam gruwel taferelen met zich mee ging brengen ben ik zelf gaan afbouwen. Doel was om de kliniek in te gaan met 0 phenibut, maar het process heeft wat vertraging opgelopen wegens festival seizoen.

De afbouw ging zeer eenvoudig. Ik wist dat oxa naar dia ging dus dat ben ik zelf ook al gaan doen om te slapen. De diazepam heeft een lange halfwaardetijd waardoor het die dag er na hele dag doorwerkte. Dat ving dan ook wel een beetje de klachten op die ik mogelijk zou hebben bij het verlagen van baclofen.

Op mijn piek na, ik ca. 5 x per dag 3-4 gram phenibut.

07:00
10:00
15:00
22:00
04:00

Ik ben 2 maanden geleden begonnen de 22:00 uur inname te laten vervallen. Dat ging wonderbaarlijk eenvoudig. Eigenlijk geen enkel effect. Ik werd wat vaker wakker. Maar mentaal geen problemen.

Het feit dat dat zo makkelijk ging gaf me veel moed en al gauw na omgeveer een week ben ik de inname van 10 uur ook gaan skippen. Dat bracht wel wat stemmingswisselingen met zich mee, en na 2 dagen merkte ik wat craving. Zodra dat kwam nam ik 12,5 mg baclofen en voelde ik me weer goed. Dat is die week 2 keer voorgekomen.

De volgende die er uit moest was de dosering snachts. Ook dat gedaan. Op dat moment heb ik wel wat bij moeten springen door af en toe snachts wat oxazepam bij te pakken. Ik moest uitgerust zijn want heb een drukke baan.

Al met al ging dat allemaal aardig voorspoedig en na ca. een maand zat ik dus al op 3/5e, ofwel 6 gram phenibut per dag ipv 15. Dit alles zonder een enkele slapeloze nacht of een dag met een slechte stemming of andere side effects.

Ik merkte vooral dat ik stukken rustiger was. Meer vrede had met mijn beslissingen en het besef kwam dan ook dat ik gedurende een erg drukke werkperiode balachelijk veel phenibut ben gaan nemen. Als ik me slecht voelde nam ik meer, terwijl dat juist onrust veroorzaakte. De hoeveelheid geld verspild aan phenibut begon pijnlijk duidelijk te worden, en natuurlijk het gevoel dat ik hier al veeeeeel eerder mee had moeten stoppen begon ook zeer aanwezig te zijn.

Laatste maand ben ik 07:00 uur en 15:00 uur dosis wat gaan verlagen waarbij ik dus ongeveer uit kwam op een ruime 3 gram phenibut per dag voor ik deze week begon aan de klinische opname.

Dat verlagen van 6 naar 3 ging ook wel aardig eenvoudig. Ik nam iedere avond 20 mg diazepam om te slapen en dan af en toe na een vermindering van phenibut moest ik het wat aandikken met oxa om toch 8 uur te slapen.

Deze week maandag begon mijn opname en heb ik smorgens nog 1,5 gram genomen. Ik had ongeveer 25 gram phenibut in een potje meegenomen naar de kliniek en een strip baclofen (10 x 25 mg), in de hoop dat dat ingezet kon worden mocht het allemaal lastig zijn.

Maandag ging best prima, maar zo rond de avond begon ik het warm te krijgen en zenuwachtig te worden. Phenibut afkick. Ik herken het gevoel van mijn ghb periode. Zweetvoedjes. Huid prikkelt. Licht en geluid irriteerd. Maar het was te overzien.

Savonds kreeg ik eerst 15 mg diazepam om 20:00 uur. Dit maakte mijn voeten droog en hielp wel. Bloeddruk werd continu gemeten en was allemaal goed. Om 22:00 uur kreeg ik nog eens 20 mg diazepam. Ik ben daarna direct in slaap gevallen. Om 02:00 uur werd ik wakker en wakker gelegen tot 04:00 uur. Daarna nog half wat geslapen met nachtmerries en om 7 uur op.

Toen voelde ik het duidelijk: een behoorlijke phenibut afkick. Tijdens het douchen voelde het erg slecht op mijn huid. Ik was zenuwachtig en had de symptomen die ik goed herken. Ik kreeg toen ook wel een beetje paniek. Het is nu 24 uur geleden dat ik voor het laatst phenibut nam. Gaat dit erg escaleren. Wordt het nog veel erger?

Het duurde paar uur voordat ik met arts kon praten en er werd me 5 mg diazepam gegeven. Na half uur werd ik wat rustiger van de diazepam en was het te overzien.

Je zit daar in een kliniek met een groep uiteenlopende mensen. Ik wil niet denigrerend zijn, maar ik voelde me er totaal niet tussen passen. Alcoholisten die er voor de 16e keer waren. Wel het type terugkerend verslaafde. Gezien ik zelf niet zo lekker in mijn vel zat had ik ook niet de behoefte me al te veel met de groep te mengen.

Die dag kreeg ik om 17:30 uur nog eens 5 mg diazepam. Om 20:00 uur 15 mg diazepam en om 22:00 uur 20 mg diazepam.

Om 22:30 uur ben ik in slap gevallen en om 1:30 uur was ik wakker. Wakker wakker. Zeg maar klaar wakker. Te weinig phenibut wakker, beseffende dat dit een hele nacht draaien op dit gevangenis bedje werd,

Toen besfte ikook; er is geen hoevelheid diazepam opgewassen tegen deze phenibut afkick. Volgende dag gesprek in de ochtend en aangegeven dat ik een knoop in mijn maag had, lichtelijk zenuwachtig en of ik mijn 5 mg diazepam mocht hebben. Dat mocht niet. Ik zou alleen die avond om 22:00 uur 30 mg diazepam krijg.

Ik heb aagegeven dat ik wist dat ik op geen enkele manier de slaap zou vatten met die dosering. Ik was er pas 2 volle dagen en voelde me een wrak. Ja ik wil van de phenibut af, maar in deze gavangenis tussen de junks, gezamelijk eten en klets over niets. Ik voelde me erg slecht. Overdag kan je niets behalve je ellendig voelen op je kamertje. Films kijken heb je niet zo veel zin in. Dan krijg je nog voorlichting over drugs zoals op de basisschool.

Ik heb gisteren dus besloten om de kliniek, tegen advies in, te verlaten. Het vooruitzicht van nog 5 slapeloze nachten en daarbij de eindeloos lange dagen was te veel. Mijn heerlijke grote bed om de hoek en mijn eigen bank en tv. Het contrast was zo onwijs groot.

Ik speelde nog met de gedachte direct wat phenibut te nemen als ik thuis kwam. Ik had wel wat craving en dacht dat het misschien verstandig was verder af te bouwen van de 3 gram tot 0 zoals ik dat al gedaan had van 15 tot 3.

Aangezien ik op dat moment al wel ca. 60 uur totaal geen phenibut had genomen vond ik het ook zonde om dat te verneuken. Ik had al geleden. Ik ben niet voor niets naar die kliniek gegaan en ik wil niet iemand zijn die er voor een 2e keer komt. De opname was sowieso al best beschamend voor mij (ja ik schaam me dat ik opgenomen moet worden voor een drugsverslaving).

Ik heb toen dus om ca. 17:00 uur 25 mg baclofen en 5 mg diazepam genomen. Om 17:30 ben ik uitgebreid gaan eten en dat was heerlijk. Ik had nog eten thuis klaar staan en dat was toch wel smakelijke pr dan het gevangenis eten uit de kliniek. Er kwam toen ook wel eem enorme rust over me heen en blijschap dat ik weer thuis was. Het gevoel dat ik dit zelf best op kan lossen, en de middelen in huis heb om het uit te voeren.

Vanuit de kliniek had ik nu wel mijn recept gekregen voor 30 mg diazepam per nacht. Dat is het uitgangspunt van waaraf ik nu ga afbouwen.

Om 21:30 uur heb ik 30 mg diazepam genomen, 25 mg baclofen en 50 mg oxazepam. Om 22:00 ben ik. Gaan slapen en werd wakker om 04:00 uur. Toen heb ik direct 20 mg diazepam genomen en weder 25 mg baclofen. Ik heb toen door geslapen tot 10:00.

Ja dit is een grote dosis ik snap het, maar ik heb een tolerantie. Bovendien is een goede nachtrust bijzonder belangrijk voor je gemoed en je eetlust. Van de phenibut af komen en blijven is prio 1 hier. Het doel heiligt de middelen.

Na deze 12 uur goed slapen voelde ik me onwijs veel beter. Menstaal stabiel. Enkel nog een beetje gevoelige huid. Ik heb deze hele week nog vrij want ik had een week vrij gevraagd. Vandaag heb ik genomen om 10:00 uur 25 mg baclofen. En om 15:00 uur 25 mg baclofen. Ik ben vanmiddag wezen sporten en voel me prima. Geen angst. Het doet me goed snel weer tussen de mensen te zijn. Ik voel me zelfs aanzienlijk goed aangezien ik dit hele jaar nog geen vakantie heb gehad en nu even wat dagen voor mezelf heb. Ook weet ik dat ik nu van de phenibut af ben. Welliswaar zet ik nog wat baclofen in, maar dat is kinderspel tov phenibut.

Ik ben dus erg blij dat ik heb besloten weg te gaan uit die kliniek, want ik was gek geworden als ik daar nog 5 dagen had moeten zitten.

Wat is mijn punt met dit verhaal?

Mijn mening is dat je het jezelf niet onnodig moeilijk moet maken. Als je geen ervaring hebt met benzo, en er nooit van afhankelijk bent geweest kan je van een dosis 5 gram phenibut per dag eenvoudig binnen enkele dagen af met de juiste hoeveelheid baclofen en diazepam.

Ieder lost ziin problemen op dezelfde manier op, en ik zelf ben er ook nog lang niet. Ik weet dat ik nog van de diazepam af moet komen. Maar dat vind zijn tijd wel. De phenibut maakt je het leven zuur met al die stemmingswisselingen ed. Ik weet dat ik het sowieso veel te bond heb gemaakt met alle middelen en wil je dat ook zeker niet aanraden.

Mijn advies, en ik snap dat na het lezen van bovenstaande verhaal het misschien niet veel zegt, is om te zorgen dat je baclofen hebt en diazepam. Bouw de baclofen gedurende 3 a 4 dagen op van 4 x 5 naar 10 mg op tot je op dagdosis van ca. 100 mg zit. En tegelijk de phenibut afbouwen tot nul. Als je daarbij nog diazepam neemt om in te slapen kan je binnen 4 dagen zeker totaal van de phenibut af zijn.

Waarschijnlijk zal je dan nog ca. een week diazepam nodig hebben om te slapen (20mg)/dag. En kan je de baclofen nog een weekje of 2 weekjes nemen op 50 mg /dag. Waarbij je de 2e week rustig afbouwd.

Dan ben je zeker van je verslaving af en zal je geen last hebben van ontwenningsskaap van de diazepam. Ook van de baclofen zal je weinig problemen hebben.

Nogmaals. Ik ben niet het beste voorbeeld en blijkbaar gaat het afbouwen prima. Maar maak het jezelf niet onnodig moeilijk. Die gevoelens van angst en depressie, slapeloze nachten, dat heeft ook een impact op je en laat sporen na.

Het is aan jou wat je het fijste vind. Ik wil hiermee iig wel aangeven dat er een wondermiddel is om van de phenibut af te komen, en af te blijven. En dat is baclofen.

Excuus voor de vele typo's, lange verhalen en ipad gaat niet zo goed samen

Hmm, uiteindelijk wil je van je afhankelijkheid af en ik lees vooral terug hoe je het ene middel door het andere middel kan vervangen. Tuurlijk is het ieders eigen keuze en gaat kwaliteit van leven boven alles maar phenibut vervangen door baclofen en gelijktijdig afhankelijk zijn/worden van benzo's lijkt me geen oplossing. Wel kan het dienen als een tijdelijke fase die vervolgens snel afgebouwd dient te worden.

Blijft me verbazen overigens dat bij die klinieken de feitenkennis zo slecht op orde lijkt te zijn. Van die simpele dingen als dat Phenibut, baclofen en GHB/GBL allen GABA-B agonisten zijn en benzo's (en alcohol) op GABA-A werken en laatstgenoemden dus slecht ontwenningsverschijnselen van de andere groep opvangen.

Je hebt helemaal gelijk.

Allereerst je punt over het vervangen van het ene middel met het andere. Uiteindelijk kan je voor jezelf uitmaken hoe je van een verslaving komt. Ik weet dat ik zelf inderdaad van het een in het ander ben gekomen. Ik ben iemand die altijd wel weer een middeltje weet om de negatieve effecten van een ander middeltje op te vangen, etc. Zoals ik dat heb gedaan wil ik niemand aanraden.

Echter kan ik wel rationeel en eerlijk terug kijken en adviseren wat mij schappelijk lijkt voor iemand die 'vast' zit in een bepaalde verslaving. Ghb/phenibut zijn er 2 waar je dus echt dat gevangen gevoel hebt. Valium is hem dat ook, met als klein voordeel dat het iets beter te verwerken is in je leven dan phenibut, en helemaal dan ghb/gbl.

Ik vind het zelf een logischere aanpak om 'pijnloos' over te stappen in middelen die je receptoreren voldoende prikkelen om ontwenning te vermijden en tegelijkertijd van je verslaving af te komen. Dit als je maar blijft beseffen in wat voor hel je zat, en dus niet weer direct er in terug valt gezien er een easy way out is.

Wat je zegt over de klinieken is ook waar en ik heb me dus ook heel erg geirriteerd over de gang van zaken daar. Ik heb hen ook verteld dat ik daar zat en onnodig aan't lijden was. Het is heel frustrerend om slapeloos en met afkick verschijnselen te zitten als je weet dat er een middel is die die effecten als sneeuw voor de zon kan laten verdwijnen(en dan niet de drug zelf).

Daarbij komt dat mensen die afbouwen met de verslavende stof an sich alleen, extreem te kampen krijgen met zucht/craving. Ik weet niet hoe veel mensen hier typen uit ervaring. Maar met bv afbouwen van ghb is het wel zo extreem verleidelijk niet net even die dosis omhoog te gooien om die knoop uit je maag te krijgen. Dat vereist extreme discipline. En als je dan op 0 bent. Hoe lang duurt het voordat je uit de greep van de drugs bent? Ik weet bv dat als je een keer een week aan de ghb hebt gezeten en cold turkey gaat, en dus echt de dopamine rebound over je heen laat komen. Je 2 weken nodig hebt om je weer normaal te voelen. Terwijl je dit met 50 mg baclofen en 20 miligram diazepam in een dag verwerkt.

Als je baclofen neemt kan je weer 'helder' nadenken. Die zucht gaat weg. Het geeft je de tijd slaap en voeding te nemen. Je onder de mensen te begeven en niet bezig te zijn met het middel waarvan je afkickt.

Een benzodiazepine zal ik nooit aanraden langer dan 15 dagen te gebruiken. Maar een keer een nacht goed doorslapen kan wonderen doen.

Ik ben voor mezelf nu in een levensfase en situatie waarin terugval niet zal gebeuren. Ik heb al jaren een prima baan. Ik heb een leuke lieve vriendin en rijk sociaal leven. Phenibut en oxazepam waren voor mij geen recreatieve middelen. Ik haalde daar geen plezier uit. Ik nam het omdat ik niet zonder kon.

De klinieken lijken ook niet ingesteld op dat soort verslaving. Ofja, het is meer een afhankelijkheid. Ze zijn niet zo goed bekend met de 'nieuwe middelen' en hanteren dan ook oude oplossingen.

Dat ze geen baclofen voorschrijven vind ik schandalig. Er lopen mensen rond met ghb afkick die tot zombies gevormd worden met valium terwijl ze nog steeds de meest verschrikkelijke afkickverschijnselen hebben. Dat soort dingen zijn traumatisch dat kan ik je wel vertellen. Dan kan iemands bloeddruk wel ok zijn. Als je in zulke diepe depressieve en angstige gevoelens komt, tijden van slapeloosheid ed. Dat moet niet kunnen. En dan geen baclofen willen gebruiken omdat het niet voldoende getest/bewezen is.

Ik heb geen aluminium hoedje op maar de mate waarin baclofen vermeden wordt vind ik toch wel erg apart. Ze zijn veels te conservatief met medicijnen bij de afkick. Kinderen van 4 aan de ritalin, maar iemand in een half delerium krijg geen baclofen. Valium is de heilige graal.

Toen ik begon over gaba-a en gaba-b keek de arts mij met verbazing aan. Ik zit daar in een klinische afkick voor een middel wat ze tussen de lunch nog even moeten googlen. Terwijl ze al maand weten dat ik kom. Ik vind dat best slecht. Ik heb 4 verschillende artsen gesproken in 2 dagen die allemaal nog nooit van phenibut gehoord hadden. Bedoel, jij zit daar in een verslavingskliniek. Je mag je dopamine, serotonine, gaba kennis etc. toch wel op orde hebben mag ik hopen.

Niet dat ze het niet goed bedoelen. Maar vanuit hen is het simpel, iemand die een nacht met koud zweet wakker ligt in zijn kamer is gewoon beetje wat er bij hoort. Zo zeiden ze ook: je moet hier maar even doorheen zitten.

Sorry, ik denk daar anders over. Afkicken in een kliniek hoeft geen weekje weg te zijn. Maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan.

Ik weet wel dat ik blij ben thuis te zijn. Goed gekookt en zorg perfect voor mezelf. Buiten lopen, uurtje sporten. voor het zelfde geld zat ik nu nog daar in the Cuckoo's Nest, klaar voor een slapeloze nacht op een gevangenis bedje

Verder wil ik niets af doen aan de goede bedoelingen van de instellingen trouwens. Al het personeel en iedereen was enorm vriendelijk, begripvol en bereid naar je te luisteren. Er zit me dan ook echt wel een flink aantal 'patienten' tussen wat moeilijk handelen is. Dakloze junks etc. Jongeren die er voor de zooovelste keer kwamen. Ik was volgens mij de enige wiens leven niet totaal overhoop lag en daar helemaal van de wereld binnen kwam. Ik had die dag er voor mijn huis gepoetst en was nog even wezen sporten. Andere kwamen stoned/dronken binnen en hadden er nog even het beste van genomen voordat de detox begon.

Killerkiller schreef:Dat ze geen baclofen voorschrijven vind ik schandalig. Er lopen mensen rond met ghb afkick die tot zombies gevormd worden met valium terwijl ze nog steeds de meest verschrikkelijke afkickverschijnselen hebben. Dat soort dingen zijn traumatisch dat kan ik je wel vertellen. Dan kan iemands bloeddruk wel ok zijn. Als je in zulke diepe depressieve en angstige gevoelens komt, tijden van slapeloosheid ed. Dat moet niet kunnen.

Temeer omdat deze ontwenningsverschijnselen vaak samen gaan met het ontstaan van neurologische schade (excitotoxicity). Wanneer iemand lange tijd verslaafd is aan alcohol, benzo's en/of GHB is cold turkey stoppen onverantwoordelijk en schadelijk voor lichaam en geest.

Ik waardeer je verhaal Killerkiller. Alleen is het zo dat ik een zwak heb voor alles wat op gaba werkt, ook ghb vind ik veel te leuk. Een benzo'tje 's avonds en als je je dan toch al kut voelt kan je je ook nog wel even klem zuipen.. Vandaar de keus om het niet te gaan vervangen. Gister en vandaag waren ronduit kut. Ik zit momenteel op 1850 gram en heb dit gister ook genomen. Ik heb momenteel erg veel last van angst, zweten, trillen, jeuk aan mijn slijmvliezen. En voel me super kut. Ik zit nu in bed, op vrijdag avond, terwijl mijn vrienden leuke dingen doen. Die wel 'normaal' zijn en zich 'normaal' voelen. Ik wil ook weer 'normaal' zijn.

Toch wil ik er door af te bouwen vanaf komen. Ik moet deze pijn voelen om het te gaan haten, zodat ik het niet meer wil nemen. Ik ben bang dat wanneer ik het vervang met iets anders en wanneer dat heel makkelijk gaat, dat ik terug ga vallen. Phenibut zal niet mijn eerste keus zijn, maar wie weet wat wel? G, Benzo's, alcohol?! Je kickt er immers door het een met het ander te vervangen makkelijk vanaf. Ik wil uit de visueuze cirkel.

Ik overweeg ook om nu naar een normale psycholoog te gaan. Aangezien ik nog steeds op een wachtlijst sta. Ik heb namelijk veel last van angst. Angsten die ik in de afgelopen 5 jaar ontwikkelt heb en het worden er steeds meer. Ik ben hier eigenlijk achter gekomen door er met mijn ouders en vriend over te praten. Ik heb erge hoogtevrees door een gebeurtenis op vakantie. Ik durf geen auto te rijden en zelfs bij iemand in de auto zitten geeft me angst. Overigens is die angst voor mij onverklaarbaar. Zo heb ik nog een aantal meer dingen. Ik heb al 2 jaar het gevoel dat faal in mijn leven. Mijn gymnasium diploma gehaald, doorgestudeerd en mijn bachelor gehaald. Toch heb ik tot op heden nog geen passende baan gevonden en doe ik 'schijt'werk ver onder mijn niveau voor een 'schijt' loon. En zo zijn er meerdere gebeurtenissen in mijn leven die het mij momenteel heel moeilijk maken. Het is voor mij nu duidelijk dat ik daarom naar drugs ging grijpen. Nu moet ik alleen alles gaan overwinnen en het gaan accepteren, en ik denk en hoop dat een psycholoog me daarbij wil gaan helpen. Ik ben in afwachting van mijn vrije dagen, en dan maak ik een afspraak.

Verder ben ik momenteel totaal gesloopt, dood moe door het slechte slapen en het er de hele tijd mee bezig zijn. Mijn volledige werkweek zit er gelukkig op, dus zodra de phenibut zo gaat werken ben ik de eerste die naar dromenland vertrekt, al is het maar voor een paar uurtjes...

Als je denkt dat je iets kan hebben aan een psycholoog; waarom niet? Maar... hou altijd in je achterhoofd dat de dagen er extra donker uit zien door de afkick momenteel. Hoe je je nu voelt is niet hoe je je normaal zou hebben gevoeld. Als je eenmaal van die meuk af bent zul je ook sterker in je schoenen staan. Op dit moment is dat natuurlijk makkelijk voor mij om zo te zeggen, maar het is wel zo en als jij daar ook bewust over na denkt kun je hopelijk je angsten iets relativeren.

Met een psycholoog kan altijd en zal nooit in je nadeel werken, maar probeer niet te doemdenken over je huidige situatie. Je kan van deze verslaving af komen, bent al in de buurt, en je zult je daarna uiteindelijk weer zo goed als de oude voelen zolang je maar leert je problemen aan te pakken ipv ze weg te stoppen/te verdoven. Sterkte met slapen!

djeemen schreef:Als je denkt dat je iets kan hebben aan een psycholoog; waarom niet? Maar... hou altijd in je achterhoofd dat de dagen er extra donker uit zien door de afkick momenteel. Hoe je je nu voelt is niet hoe je je normaal zou hebben gevoeld. Als je eenmaal van die meuk af bent zul je ook sterker in je schoenen staan. Op dit moment is dat natuurlijk makkelijk voor mij om zo te zeggen, maar het is wel zo en als jij daar ook bewust over na denkt kun je hopelijk je angsten iets relativeren.

Met een psycholoog kan altijd en zal nooit in je nadeel werken, maar probeer niet te doemdenken over je huidige situatie. Je kan van deze verslaving af komen, bent al in de buurt, en je zult je daarna uiteindelijk weer zo goed als de oude voelen zolang je maar leert je problemen aan te pakken ipv ze weg te stoppen/te verdoven. Sterkte met slapen!

Heb aardig geslapen. Van kwart over 9 tot nu. Een keer of 3 wat langer wakker. Ik neem dan een valeriaan en een l-theanine capsule en probeer dan weer verder te slapen. Verder slaap ik heel licht en ben ik vaak kort even wakker, maar het gaat redelijk. Presteer het toch 10 uur te slapen, wat er denk ik 8 zijn door het wakker liggen. Het enige nadeel is dat ik onwijs zweet, vooral 's nachts. Daardoor krijg ik het extreem koud en moet ik extreem vaak plassen. Dit heb ik normaal niet.

En wat betreft de psycholoog. De problemen waren er al voor mijn verslaving, er tijdens, en nu zijn ze er in veel grotere mate. Ik verwacht dat ze niet vanzelf weg zullen gaan de komende tijd, ze zullen minder worden. Toch zou het bijvoorbeeld fijn zijn dat gewoon weer zonder bang te zijn auto kan rijden. En niet zoals nu op de eerste verdieping ga wonen, omdat ik anders niet op het balkon durf.
Vanavond ga ik een feestje pakken, voor het eerst sinds Torrowland. Kort daarna begonnen mijn problemen rondom Phenibut en heb ik alle festivals waar ik heen zou laten schieten. Wel raar, mijn eerste feestje zonder drank of drugs (op phenibut na dan), maar ik ga kijken hoe het zal zijn.

@Phenibutlover:

Dat jij een gaba liefhebber bent heeft ook een bepaalde reden. Toen ik zelf begon met ghb gebruik, ca. 10 jaar geleden, vond ik er niet zo veel aan. Enkel in combinatie met een dopamine en serotonine releaser was het 1+1=3.

Zoals zo velen ben ik ghb thuis gaan gebruiken. Voornamelijk omdat ik zeer intensief met sport bezig was en het een vervangmiddel voor alcohol was. Even lekker chillen. Het heeft dan ook geduurd tot ca. 3 jaar na mijn eerste gebruik dat ik voor het eerst een 'dopamine rebound' mee maakte. Zonder dat ik er echt logisch over na had gedacht had ik eens beslist de ghb door te slikken om te slapen. En in een dolle bui had ik zo 3 dagen 24/7 gbl genomen. Een uur of 4 na mijn laatste buisje kwam er een rush van rare gevoelens over me heen wat ik nog nooit mee gemaakt had. Ik wist helemaal niet dat ghb een 'kater' zou hebben, laat staan dit soort effecten.

Vanaf dat momen ben ik wat onderzoek gaan doen en is ghb een beetje een obsessie geworden. Ik wilde nog wel blijven gebruiken. Maar moest dus zodanig plannen dat ik nooit meer dat rebound gevoel kreeg.

Het rare was, hoe minder is ook nam, de depressie en neerslachtigheid. De afkick werd steeds erger. Zelfs na 1 buisje voelde ik me al een uurtje echt down.

Mijn receptoren hadden gewoon flinke klappen gehad. En hoe vaker je ghb neemt, hoe lekkerder het wordt. Je 'normale' gemoedstoestand is niet meer als vroeger. En bij het nemen van wat ghb voel je je ineens super. Terwijl ik de eerste keren enkel wat lam werd.

Wat jij nu doet vind ik persoonlijk, en ik ben op geen enkele manier geschoold op dit gebied of wat dan ook, onverstandig. Je bent allereerst een obsessie aan't kweken voor dit middel. Het is en wordt de forbidden fruit. Je leeft al een maand of meer in een onconfortabele gemoedstoestand met een slaaptekort. Je bemt je gaba receptoren flinke klappen aan't geven en jezelf in depressieve stemming aan't houden voor lange tijd.

Ik kan je zeggen dat als je dadelijk op 0 zit, je niet direct binnen een dagje er bovenop bent. Dit kan zo nog een aardige nasleep hebben. Ga je dan geen alcohol drinken? Ga je dan geen enkel middel nemen wat op je gaba receptoren werkt?

Ik heb voor mezelf al snel de regel opgesteld: ik gebruik geen ghb als ik geen baclofen en oxazepam in huis heb. Klaar. Ik moet dat altijd wat hebben liggen. Want als verslaafde zijnde (ja zo mag je het wel noemen) zal er bijna altijd een terugval/uitglijdertje zijn. Wat dan het meest belangrijk is, is dat je je er bij neer legt, het hoort er bij, en je kapt er zo snel mogelijk mee.

Jammer dat ik me zo verkeken heb op phenibut Die kwam even sneaky om de hoek.

Dat alles klote is, je werk en je salaris, haha, dat is phenibut. Geloof me, mijn vriendin kan het beamen, ik werk ook al 3 jaar beneden mijn niveau, verdien veel te weinig, kan geen keuzes maken, en als ik een keuze maak dan ben ik alleen bezig met het idee dat het alternatief beter was. Dat is het phenibut effect. Je bent boos op je werk. Maar ipv kalm te blijven, je situatie te overzien, je kansen te bekijken en een andere baan te zoeken, blijf je boos plakken in je huidige ellende (voelt als ellende, zodra je een keer een dubbele dosis phenibut pakt blijkt het ineens allemaal wel mee te vallen).

Mensen met veel angsten zijn natuurlijk sneller geneigd aan de gaba middelen verslaafd te raken. Ik zelf heb een beetje last van 'bloosvrees', het effect dat ik wel eens overdreven veel kan gaan zweten tijdens bv sollicitaties. Zo ben ik ook aan benzo's geraakt. Voor een heel belangrijke meeting of sollicitatie na, ik wat xanax.

En dat je deze pijn wil voelen dat is knap en nobel. Zo heb ik mezelf ook wel een met rooddoorlopen ogen en dikke wallen, angstzweet op het voorhoofd in de spiegel aangekeken en gezegd: NOOIT MEER. Geloof me, dat is niet de laatste ghb rebound geweest voor mij.

En het was altijd hetzelfde liedje. Eerst een buisje nemen, dan nog een paar en dan was stoppen gewoon te doen. Maarja. Het slapen ging steeds moeilijker en dus toen maar gewoon even de nacht door nemen. Smorgens stoppen. En voor je het wist zat je ineens weer vast en wist je: kut ik zit nu 48 uur aan de ghb en ga dus hoe dan ook mezelf weer klote voelen.

Ik denk zelf dat hoe meer je te maken krijgt met afkickverschijnselen, hoe verslaafder je raakt. Voor mij is ghb een probleem geworden vanaf het moment dat ik op internet ben gaan opzoeken naar verslavingen. Van te voren was ik me van geen kwaad bewust en heb ik het 3 jaar met plezier gebruikt. En toen, ineens, toen mocht het niet meer. Daar kwam de verleiding, en de obsessie.

Stel dat jij nu in je vingers kon knippen en je voelde je direct normaal. Je was van de phnibut af. Je sliep goed en het was alsof je het nooit aangeraakt had. Zou je dan volgende week weer beginnen? Heb jij nog recreatieve waarde van phenibut?

Hoe dan ook, ik wens je veel sterkte en succes. Persoonlijk vind ik echt dat je jezelf aan't martelen bent. Maar ok, ik heb mijn zegje gedaan. Verder wil ik niemand aansporen middelen te gaan kopen via wat voor routes dan ook, want de meeste artsen zullen je toch geen baclo geven.

Ik kom van 3 jaar gebruik af met het laatste jaar dus 15-20 gram per dag. Maandag was mijn laatste schepje van 1,5 gram. Dus ik ben nu 5 dagen off. Ik voel me dikke prima.

Baclofen neem ik ook niet meer overdag. Enkel snachts. Het is dat ik dus al verslaafd ben aan oxa/slaapmiddelen en dat ik daar nog vanaf moet komen. Maar de phenibut is iig verleden tijd.

Heel veel succes!

Killerkiller schreef:Ik denk zelf dat hoe meer je te maken krijgt met afkickverschijnselen, hoe verslaafder je raakt.

Klopt, uit onderzoek (Hutcheson, Everitt, Robbins, & Dickinson, 2001) blijkt dat het nemen van een verslavende drug tijdens een withdrawal periode een krachtige ervaring oplevert.
De gebruiker leert dat de drug de pijn/leed wegneemt dat wordt veroorzaakt door de withdrawal. Die leerervaring kan leiden tot toepassing in andere stressvolle situaties, waardoor de gebruiker last krijgt van "craving" tijdens andere momenten van ongemak in het leven.

Dat gevoel van cravings hebben gebruikers al voordat ze daadwerkelijk zichzelf als verslaafde zien lijkt mij; sterker nog het is 1 van de redenen dat de verslaving tot stand komt.

@killerkiller: ik ben benieuwd hoe lang je bezig bent geweest met afbouwen? Buiten dat je nog steeds verslaafd bent aan andere (vervangende) middelen...

Er zijn meerdere manieren om van verslavingen af te komen maar ik kan uit eigen ervaring vertellen dat succesvol cold turkey afkicken ook als een overwinning kan voelen als je uiteindelijk de verslaving overwonnen hebt. Daarnaast ben ik het er wel mee eens dat de persoon vaak nog lange tijd een zwak voor de drug zal houden, maar hier kan de 1 wel mee om gaan en de ander valt weer terug in zijn oude gewoonten. Als cold turkey of afbouwen uiteindelijk werkt om ergens vanaf te komen; wat is daar dan mis mee? Zoals ergens anders in dit topic (of was het een ander draadje?) is het voelen van de pijn van de afkick ook soms een rare mentale stimulans om te beseffen waar je mee bezig bent geweest.

@Killerkiller

Je brengt het nu of ik mijzelf al maanden martel. Ik kan normaal functioneren, slaap genoeg, anders ging ik er wel aan onderdoor en ben pas een week of 4 bezig met afbouwen. Na mijn bericht van vanmorgen heb ik zelfs nog tot half 10 geslapen. Wat betekend klokje rond. Ik denk dat ik depressiever was toen ik nog phenibut gebruikte overall gezien dan momenteel. Ik heb soms moeilijke momenten. Waar ik vooral mijn kracht uit haal is dat ik nu vooral ook positieve momenten hebt. Tijdens de hoge dosissen phenibut waren deze altijd vlak. Was nooit echt heel down, maar voelde me ook nooit fantastisch. Nu wisselen die momenten zich af, wat bij elk clean iemand zich voordoet. Over een week of 2 ben ik gewoon volledig clean en niet verslaafd aan een legaal goedje wat je van de dokter krijgt, wat gewoon net zo verslavend is, zoals baclofen.

Italiano schreef:

Killerkiller schreef:Ik denk zelf dat hoe meer je te maken krijgt met afkickverschijnselen, hoe verslaafder je raakt.

Klopt, uit onderzoek (Hutcheson, Everitt, Robbins, & Dickinson, 2001) blijkt dat het nemen van een verslavende drug tijdens een withdrawal periode een krachtige ervaring oplevert.
De gebruiker leert dat de drug de pijn/leed wegneemt dat wordt veroorzaakt door de withdrawal. Die leerervaring kan leiden tot toepassing in andere stressvolle situaties, waardoor de gebruiker last krijgt van "craving" tijdens andere momenten van ongemak in het leven.

Dat stukje klassieke conditionering blijf je altijd houden natuurlijk. Gelukkig kunnen zelfs labratten klassieke conditionering doorbreken zolang deze maar een bepaalde mate van levenskwaliteit ervaren naast hun drugsgebruik.

Wat jij nu doet vind ik persoonlijk, en ik ben op geen enkele manier geschoold op dit gebied of wat dan ook, onverstandig. Je bent allereerst een obsessie aan't kweken voor dit middel. Het is en wordt de forbidden fruit. Je leeft al een maand of meer in een onconfortabele gemoedstoestand met een slaaptekort. Je bemt je gaba receptoren flinke klappen aan't geven en jezelf in depressieve stemming aan't houden voor lange tijd.

Baclofen is volgens mij niet beschikbaar voor 'Phenibutlover' en tot nu toe is ze goed bezig met geleidelijk afbouwen plus ze geeft ook aan dat ze geen behoefte heeft om Phenibut voor iets anders in te ruilen en er eigenlijk gewoon zo snel mogelijk vanaf wil.

Naar mijn indruk is ze geweldig bezig, het lijkt er op dat ze binnenkort in relatief zeer korte tijd van een toch best wel ernstige verslaving is afgekomen. Risico op terugval blijf je altijd hebben. Verslaving met deze middelen zit hem nou eenmaal voornamelijk in de lichamelijke afkick die mensen liever niet onder ogen zien.

djeemen schreef:Dat gevoel van cravings hebben gebruikers al voordat ze daadwerkelijk zichzelf als verslaafde zien lijkt mij; sterker nog het is 1 van de redenen dat de verslaving tot stand komt.

Nou zijn die cravings bij GHB gebruik / verslaving nauwelijks aanwezig. De reden dat mensen GHB blijven gebruiken is om de ontwenningsverschijnselen te vermijden. Vaak komt de verslaving voort uit verkeerde reden van gebruik, i.e. niet recreatief maar bijv. om social anxiety te killen.

Italiano schreef:Nou zijn die cravings bij GHB gebruik / verslaving nauwelijks aanwezig. De reden dat mensen GHB blijven gebruiken is om de ontwenningsverschijnselen te vermijden. Vaak komt de verslaving voort uit verkeerde reden van gebruik, i.e. niet recreatief maar bijv. om social anxiety te killen.

[edit]

Eerst was ik het echt totaal met je oneens wat de craving betreft maar inderdaad als je het vergelijkt met de craving naar heroine (naar horen zeggen) dan valt GHB zucht misschien wel mee inderdaad. Ik heb zelf ook bijna nooit, nee.. ZELDEN dat ik echt verlang naar GHB om nog maar te zwijgen over zucht.



...

@Phenibutlover

Ik vind het knap hoe je het doet, ik heb niet alles gelezen maar zonder hulpmiddelen, veel succes!

Italiano schreef:Nou zijn die cravings bij GHB gebruik / verslaving nauwelijks aanwezig. De reden dat mensen GHB blijven gebruiken is om de ontwenningsverschijnselen te vermijden. Vaak komt de verslaving voort uit verkeerde reden van gebruik, i.e. niet recreatief maar bijv. om social anxiety te killen.

Cravings niet aanwezig bij GHB? Dat ligt eraan wat je exact onder cravings verstaat, maar ik heb nog steeds cravings na al 2 jaar van een verslaving af te zijn. De ene mens is de andere niet; en natuurlijk als je ghb met andere middelen zou vergelijken dan kan het ogenschijnlijk wel meevallen met de cravings. Daarnaast heeft ieder zo zijn redenen om ghb te gebruiken. Ik kan heel makkelijk overweg met nieuwe mensen en maak makkelijk vrienden, maar als hier een fles g zou staan gaat ie op. Dat verslaving uit verkeerde redenen voor gebruik voort komt ben ik echter wel met je eens.

Gister 1700 genomen, vandaag weer. Heb gister avond namelijk wat drankjes gedronken. Voelde het erg goed, heb nog een lange tijd liggen 'tollen' in mijn bed voor ik in slaap viel. Slapen lukte namelijk niet echt. Overdag nog wel even kunnen slapen, hopelijk zo weer een beetje een goede nachtrust en voorlopig blijf ik weer even van de alcohol af. Voel me verder goed. Geen last gehad van angsten en bijwerkingen waardoor ik echt slecht functioneer. Op vanacht met alcohol op na, heb ik de afgelopen dagen best goed en lang geslapen. Einde lijkt in zicht te komen!

@Phenibutlover, misschien heb ik je posts wat verkeerd geinterpreteerd. Ik maakte er uit op dat je erg veel slapeloosheid ervaarde en veel slechte momenten had. Ik denk dat ik te vluchtig gelezen heb.

Je bent ook goed bezig en ik heb zeer veel respect voor je discipline. Wat jij zelf nu aangeeft dat je je wat beter voelt op lage dosis pheni kan ik ook beaamem. Sinds ik ben gaan afbouwen voel ik me stukken beter en nu ik off ben, voel ik me het beste sinds lange tijd.

Ik had zelf met ghb echt vaak redelijke cravings. Ofja, meer gewoon zin. Geen enkele drugs is ghb, alcohol doet het hem niet. Nu ben ik ouder en leef ik veel gestructureerder. Vaste baan, etc. Ik ben blij als ik op een zondag wakker wordt en lekker fris ben.

Mijn afbouw van 15-20 gram pheni / dag is snel gegaan. Had het hier boven al verteld maar grofweg:

Week 1 steady op 15 gram /dag gegaan (daarvoor beetje op de gok)
Week 2 naar 12
Week 3 naar 9
Week 4 naar 6
Week 5 naar 3
Week 6 cold turkey 0

Baclofen heb ik hier en daar ingezet en met name deze week cold turkey voor slaap.

Verder heb ik ingezet op goed combo van vitaminen. ZMA voor het slapen. Omega (visolie) caps. Multi, vit c, vit b. Veel noten. 3 a 4 keer per week sporten gezien de endorfines van sport mij enorm hielpen met relativeren en motiveren. Niet tot nauwelijks alcohol. Veel groentes. Ca. 3000 kcal aan 'schoon' voedsel icm met krachtsport waren een goede drive om nooit een avond de handdoek in de ring te gooien. Door al die goede voeding voelde ik me lichamelijk weer zo top en de sport gaf me extra zelfvertrouwen, denk dat dat alles ook vereenvoudigde.

Mijn situatie is niet echt goede proef gezien ik benzo addiction ook heb.

Neem nu iig overdag niets en dat gaat goed. Echter savonds diazepam en dat werkt wel even door.

Dat ik een lange nasleep zou hebben dat wist ik en dat zit hem meer in die benzo verslaving dan de pheni.

Ik denk dat ik zelf altijd veel te bang ben geweest voor de afkick, terwijl deze in practijk bijna van lije dakje ging om zo te zeggen. Sowieso was ik altijd zo iemand die dan 2 weken aan de phenibut zat en dan zo in paniek kwam en me verslaafd voelde, bamg was er niet af te komen en geen drastische stappen durfde te nemen waardoor het allemaal nog ellelang door etterde. Beter ga je direct off als je beseft dat je er even aan zit als het nog makkelijk te overzien is ipv plannen verzinnen er later af te komen. Schuldgevoel was voor mij altijd en instant houder van de verslaving.

Wat ik wel merkte was dat ik iedere week bij een drop van 3 gram zo na 2 dagen avonds wel een behoefte kreeg in een gaba knaller, liefst een g'tje ofzo. Dan nam ik halve baclo en was het weg.

Sowieso heb ik een verleden met ghb dus in mijn huis zal nooit een fles ghb liggen. Dat ligt altijd bij een vriend zodat ik eens in de paar maanden een keer dagje/avondje feestje pak.

Terugval in een verslaving zal vaak ook wel te maken hebben met je huidige leven. Voldoende afleiding, druk bestaan, leukere dingen te doen dan thuis muziek luisteren met een buisje op.

Een ook ben ik het helemaal mee eens dat de gaba verslaving, in mijn geval iig, eigenlijk voor 90% zit in het opvangen van anxiety. Bv cold turkey gaan, prima gelukt maar dan 2 dagen later een belangrijke meeting of wat dan ook hebben. Terugval was bijna altijd 'om een situatie door te komen'.

Functioneel verslaafd ipv recreatief.

Verder zat ik in die verslaving samen met mijn ex. Zij studeerde nog dus zat thuis wat te chillen met G. Maar ik moest gewoon werken 40 uur/week dus moest af en toe uit noodzaak werkdag door komen. Zij had dan nog wat issues dus het was bij ons zo dat ik altijd opgelucht en blij was als we er weer af waren en fris en fruitig. Maar dan begon bij haar de craving. Ja als je zelf dan beetje gevoelig bent en iemand begint beetje lekker te maken dan geef je toch ooit in. Ik zelf kon er altijd wel redelijk goed afblijven als ik weer clean was, maar had wel moeite met afbouwen gezien ik zoveel social pressure had (nooit ff 2 dagen vrij om uit te brakken). Zij kon er vrij eenvoudig vanaf gezien ze amper verplichtingen had en voor haar ghb gebruik ook echt leuk was (beetje thuis hangen), maar had dan ook weer snel zin iedere keer.

En dan nog het feit dat de gbl verkoper bij ons om de hoek zat en van 08:00 tot 22:00 uur beschikbaar was. Dus zodra je een zwak moment had, dan had je 5 minuten later een flesje in handen.

Tja, er op terug kijkend is het een rare periode geweest. Gelukkig heeft het me nooit echt meer gekost dan geld, slapeloze nachten en neerslachtigheid. Gedurende al die tijd mijn master gehaald en aan het werk geweest. Er is ook niemand in mijn omgeving die er weet van heeft, behalve mijn vriendin. Heb het altijd heel goed kunnen verbergen.

Afgelopen nacht wederom een slechte nacht. Hooguit 5 uur geslapen. Wellicht dat andere denken dat dit geen slechte nacht is. In goede nachten slaap ik 10 uur, dit sliep ik gemiddeld ook voordat en tijdens dat ik verslaafd was/ben. Na 5 uurtjes slaap voel ik me echt de hele dag slecht en moe. Vanavond weer een stapje eraf en hopelijk slaap ik weer wat beter. We gaan het zien en anders komen we er wel weer overheen. Geestelijk gaat het namelijk zeer goed. Lichamelijk op het slapen de afgelopen nacht na, ook prima. We gaan er weer voor!

Ik heb ook slecht geslapen vannacht, zal wel wat met die maan te maken hebben gehad . Niet alles is de schuld van de dope.

Ik heb t nog niet eerder gezegd maar respect voor waar je mee bezig bent PhenibutLover

djeemen schreef:Ik heb ook slecht geslapen vannacht, zal wel wat met die maan te maken hebben gehad . Niet alles is de schuld van de dope.

Same hier. Zelfs op 100mg oxazepam was d3 slaap niet je van het. Best heavy die astronomische invloed.

Italiano schreef:Ik heb t nog niet eerder gezegd maar respect voor waar je mee bezig bent PhenibutLover

Thanks, wel (maar) een stap van 100mg. Ik merk dat hoe dichter ik bij de nul kom hoe zwaarder de afstappen zijn. Vandaar dat ik heb besloten dat ik nu stappen van 100mg ga proberen. Vanavond was de dosis daardoor 1600mg.

5 uur slaap is echt totaal niet verkeerd.

Afkicken is psychisch in dit soort gevallen het aller zwaarst. Ik denk dat ik wel kan mee praten. Al die GABA middelen gooien je totaal van de kaart als je moet afkicken.

Enorm veel wat in dit topic gezegd wordt herken ik heel erg. En dan voornamelijk de angsten die je van te voren krijgt voor het 'afkicken' want dat lijkt na 1 week GHB of 2 weken Pheni echt een ware hel. Terwijl je het nog niet eens ervaren hebt.

Niet dat jij je aanstelt hoor, dat bedoel ik niet ik vind het enorm knap wat jij doet.

Ik heb 2 keer in detoxifcatie kliniek gezeten omdat ik zo enorm angstig was en bang voor van alles en nog wat.

Nou het enige wat ik kreeg daar was een bed een een zooitje benzo pillen. Nou, die had ik zelf ook op voorraad. En een hele doos Baclofen.
Dus bij nader inzien was die afkick veel minder zwaar en had het misschien niet eens nodig geweest om naar zo'n kliniek te gaan.

... Om maar aan te geven dat dat afkicken denk ik echt vooral psychisch is. En in extreme gevallen zoals die van maanden lange GHB gebruikers en die van jou Phenibutlover is het zeker verstandig medische hulp in te schakelen.

Gewoon erg herkenbaar die angst.

Angst voor de angst.
De angst die er nog niet eens is voor een afkick die er nog niet eens is.

Maar ik denk dat het helemaal goed komt met jou Phenibutlover _

Ik heb eigenlijk niets aan dit topic toe te voegen, behalve dat ik respect heb voor je houding @PhenibutLover! Zijn er niet veel die het je zo na doen!

HieronymusIV schreef:5 uur slaap is echt totaal niet verkeerd.

Afkicken is psychisch in dit soort gevallen het aller zwaarst. Ik denk dat ik wel kan mee praten. Al die GABA middelen gooien je totaal van de kaart als je moet afkicken.

Enorm veel wat in dit topic gezegd wordt herken ik heel erg. En dan voornamelijk de angsten die je van te voren krijgt voor het 'afkicken' want dat lijkt na 1 week GHB of 2 weken Pheni echt een ware hel. Terwijl je het nog niet eens ervaren hebt.

Niet dat jij je aanstelt hoor, dat bedoel ik niet ik vind het enorm knap wat jij doet.

Ik heb 2 keer in detoxifcatie kliniek gezeten omdat ik zo enorm angstig was en bang voor van alles en nog wat.

Nou het enige wat ik kreeg daar was een bed een een zooitje benzo pillen. Nou, die had ik zelf ook op voorraad. En een hele doos Baclofen.
Dus bij nader inzien was die afkick veel minder zwaar en had het misschien niet eens nodig geweest om naar zo'n kliniek te gaan.

... Om maar aan te geven dat dat afkicken denk ik echt vooral psychisch is. En in extreme gevallen zoals die van maanden lange GHB gebruikers en die van jou Phenibutlover is het zeker verstandig medische hulp in te schakelen.

Gewoon erg herkenbaar die angst.

Angst voor de angst.
De angst die er nog niet eens is voor een afkick die er nog niet eens is.

Maar ik denk dat het helemaal goed komt met jou Phenibutlover _

Mooi gezegd

HieronymusIV schreef:Gewoon erg herkenbaar die angst.

Angst voor de angst.
De angst die er nog niet eens is voor een afkick die er nog niet eens is.

Maar ik denk dat het helemaal goed komt met jou Phenibutlover _

Dat herken ik nu zo erg. Een tijdje extreem last van angst gehad tijdens de afkick en het komt op sommige momenten terug. Soms ook op het werk, en dan ben ik inderdaad vooral bang om angst te krijgen. Ik loop om die reden al weken met een etizolam tabletje rond. Ik heb daar een keer gebruik van gemaakt tot ik 's al niet meer trillend, maar shakend opstond. Ik kwam noet uit mijn worden en er werd op van mij verwacht dat ik die dag er gewoon zou zijn en voor de volle 100% zou meedraaien, waar ik niet toe in staat was. 1 mg etizolam heeft me toen door de werkdag heen gesleept. Dit is een paar weken terug. Vanaf toen niks meer genomen. Nog wel altijd die etizolam in mijn tas, mocht het mis gaan, maar om heel eerlijk te zijn, denk ik niet dat ik hem ga nodig hebben voor de afkick.

Vandaag overigens weer een stapje eraf, deze keer wederom 100mg. Sta vandaag op 1500. Wie had dat ooit gedacht? Vandaag is het ongeveer een maand geleden dat ik begonnen ben met afbouwen. Tot op heden ben ik blij dat ik het op deze manier heb gedaan. Stiekem vind ik het jammer dat ik nu afstapjes maak van 100mg, maar ik merk gewoon dat de stappen van 150mg per dag nu te groot zijn. Klopt ook wel als je het percentueel gezien zit, je haalt veel meer van de dosis af. Daarnaast helpt phenibut momenteel nergens meer bij, naar mijn idee. Voel totaal geen effecten meer, inslapen gaat nu ook lastiger dan bij hoge dosissen tijdens de afkick. Wel is mijn gevoel weer terug, beleef ik weer positieve en vooral ook negatieve emoties. Deze waren tijdens de verslaving echt vlak. Krijg steeds meer zin in het leven, ben vrolijker, heb zelfs zin in mijn werk, waar absoluut geen sprake van is geweest het afgelopen jaar. Enige wat ik graag nog wil is sporten. Alleen heb ik het probleem dat ik onwijs veel zweet tijdens het sporten. En zodra ik zoveel water verloren heb, begin in te trillen, voel me angstig. Vaak eet ik erna snel een gezonde groene smoothie en drink ik tijdens en na het sporten veel water. Echter duurt het toch een uur of 3 voor ik terug de oude ben. En aanzien ik alleen tijd heb om 's avonds te sporten, en ik zodra ik angstig ben, niet slaap, probeer ik dit in het weekend wel te doen, maar doordeweeks niet.

PhenibutLover schreef:Enige wat ik graag nog wil is sporten. Alleen heb ik het probleem dat ik onwijs veel zweet tijdens het sporten. En zodra ik zoveel water verloren heb, begin in te trillen, voel me angstig. Vaak eet ik erna snel een gezonde groene smoothie en drink ik tijdens en na het sporten veel water. Echter duurt het toch een uur of 3 voor ik terug de oude ben. En aanzien ik alleen tijd heb om 's avonds te sporten, en ik zodra ik angstig ben, niet slaap, probeer ik dit in het weekend wel te doen, maar doordeweeks niet.

Je kunt gaan sporten met een drinkzak op je rug! Hierin kun je dan een ORS-oplossing doen (18 gram suiker en 6 gram zout (3 eetlepel suiker, 1 eetlepel zout) op één liter water) en tijdens het sporten blijven drinken. Hierdoor verlies je niet echt veel water tijdens het sporten! Die zakken zijn gewoon te koop bij een hardloopwinkel en je hebt er nauwelijks last van.

Fool schreef:Je kunt gaan sporten met een drinkzak op je rug! Hierin kun je dan een ORS-oplossing doen (18 gram suiker en 6 gram zout (3 eetlepel suiker, 1 eetlepel zout) op één liter water) en tijdens het sporten blijven drinken. Hierdoor verlies je niet echt veel water tijdens het sporten! Die zakken zijn gewoon te koop bij een hardloopwinkel en je hebt er nauwelijks last van.

Enige wat ik graag nog wil is sporten. Alleen heb ik het probleem dat ik onwijs veel zweet tijdens het sporten. En zodra ik zoveel water verloren heb, begin in te trillen, voel me angstig. Vaak eet ik erna snel een gezonde groene smoothie en drink ik tijdens en na het sporten veel water. Echter duurt het toch een uur of 3 voor ik terug de oude ben. En aanzien ik alleen tijd heb om 's avonds te sporten, en ik zodra ik angstig ben, niet slaap, probeer ik dit in het weekend wel te doen, maar doordeweeks niet.

Bij de body pump zien ze me al aankomen. Ik merk wel dat ik nog altijd veel vocht vasthoud, maar dit zal de komende tijd wel veranderen. Ben in elk geval al 10 kilo kwijt, sinds ik zo ziek ben geweest en door gezond te eten tijdens mij afkick.

Jeetje dat is wel heftig dat je zoveel last hebt inderdaad van een afbouw van 150mg.

Doe je het wel volgens een schema of ga je nu echt op je lichaam en gevoel letten?

En als je wel bijvoorbeeld 200 mg zou afbouwen he, even voor mijn plaatje. Hoeveel dagen duurt het dan voordat je lichaam daar dan weer op is ingesteld zonder dat je al te veel klachten hebt?

Of is 200 mg echt extreem ondraaglijk?

Zelf gebruik ik af en toe phenibut. Als het niet zo extreem verslavend zou zijn zou het een enorme hulp voor mij zijn voor studie en werk in plaats van mijn adhd medicatie waar ik slecht tegen kan.

Ik bestel potjes van 90 x 250 mg en ik neem meestal 3.5 gram per dag en dat bouw ik dan super snel op tot 4-5 gram per dag. En merk dat ik na 1 dag phenibut al lichamelijke onttrekking heb (vooral trillen).
Daarom houd ik altijd 10 mg diazepam achter de hand om dan na een paar dagen pheni weer even te 'herstellen'.

Gelukkig kan ik dan na 1 x 10 mg diazepam gewoon meteen stoppen met phenibut en diazepam.

Ik zou het jezelf echt niet te moeilijk maken Phenibutlover, als een etizolam je kan helpen zou ik het inderdaad wel af en toe nemen, alleen maar tijdens je afbouw dag. Maar diep respect hoor hoe jij dit doet want ik had het echt anders aangepakt
Heftig spul