Phenibut verslaving

Prototype schreef:Laatste loodjes, succes!

Gaat helemaal goedkomen, laatste weken is het afbouwen steeds pijnlozer geworden, ook slaap ik momenteel goed. Zoals Jmths in de 2e post al aangaf, bij hoge doseringen houdt het je wakker. Inderdaad, de hoge dosissen en de afbouw hielen me ook wakker. Eigenlijk sinds ik onder de 1500/1000 gram zit slaap ik een stuk beter. Dus voor iedereen die het om te slapen neemt, echt een hele kleine dosis van 200-400 mg is al meer dan genoeg. Neem vooral geen 2,5 gram, want ook die dosis houdt je wakker. Daarnaast bijna geen last van angst, eigenlijk geen bijwerking. Ik ben maar 1 keer angstig geweest en dat was wanneer ik vorige week ziek boven de wc hing, dus dit was denk ik niet phenibut gerelateerd. Sowieso ben ik het ooit gaan neme voor angst, dus er zullen wel wat blijven angstprojecten na de afkick blijven. Zoals bijvoorbeeld autorijden. Dat heb ik echt nooit prettig gevonden en dat is momenteel angst. Ik heb bijvoorbeeld al een rijschool uitgezocht waar ik straks terecht kan om daar in een paar rijlessen aan te gaan werken. Wel ga ik er voor zorgen dat ik er echt vanaf ben en dan zeker voor een maandje of 2, zodat de angsten die ik dan heb ook gewoon echt angsten zijn en dat deze niet veroorzaakt worden door de afkick.

Zijn er trouwens mensen die hier mee lezen en phenibut verslaafd zijn? Daar ben ik dan wel benieuwd naar. Mocht je inderdaad mee lezen, ik heb je hopelijk laten inzien dat het redelijk pijnloos kan, dat je er zonder al teveel bijwerkingen vanaf komt. Wellicht dat je je zorgen maakt over slapeloze nachten. Geloof me, je bent ook niet echt moe en leer het te accepteren, voor je het weet is het voorbij. Teven had ik de eerste 1,5 week veel angst, dit werd veroorzaakt door de grote afstap die ik waarschijnlijk had gehad. Ik schepte gewoon elke dag met een tepel er een flink schep in een glas het dronk het dan op. Toen gaan wegen en op 6-7 gram uitgekomen. Ik vermoed dat dit hoger is geweest en ik ben op de eerste dag gaan inzetten op 5700mg. Dus het vermoeden is er dat ik daar gewoon een afstap heb gemaakt van een paar gram en daardoor ook destijds de bijwerkingen (cold turkey afkickverschijnselen) werden veroorzaakt, want daarna is het eigenlijk alleen maar beter gegaan. Angst verdween, slapen ging steeds beter, nergens meer last van. Het is zelf zo eeg dat ik we totaal niet meer mee bezig ben en het 's avonds gewoon vergeet te nemen. Lijkt me een goed teken?!

Daarnaast heb ik echt het gevoel dat ik me leven terug heb/krijg. Ik heb maanden in een bubble geleefd, een phenibut bubble. Geloof mij, het nuchtere leven is zoveel leuker en meer waard. Al zouden jij en ik na de afkick meer depressieve momenten gaan mee maken, maar ook meer euroforie. Vooral die euforische momenten haal ik momenteel veel voldoening uit. Die heb ik door de phenibut toch echt wel gemist en krijg ook echt weer zin om dingen te ondernemen, dan altijd maar in mijn bed te liggen en zoveel mogelijk te slapen, en dan weer een hogere dosis nemen, om goed te kunnen blijven slapen.

Als ik me nu kut voel dan jank ik een keertje goed en dan gaat het ook alweer een stuk beter. Ondanks de soms depri momenten heb ik totaal geen behoefte om het weer te nemen/ craving. Ik denk nu maar, iedereen voelt zich wel eens kut, en daar moet je dan maar gewoon mee dealen. Phebibut zwakt echt je gevoelens af, uiteindelijk haal je nergens meer voldoening uit en heb je nergens meer zin in.

Ik geef je één wijze raad mee, begin vandaag nog aan de afbouw!

Helaas nu echt goed ziek, griep denk ik, nog altijd stabiel op 750, maar die 750 kan snel gaan. Hoop einde van de week weer verder te kunnen gaan.

Beterschap! Jammer dat het precies op het einde toevallig nog even tegen zit.

Griep terwijl je phenibut aan t afbouwen bent...zuur

Stay strong!

Komt het trouwens wel vaker voor tijdens het afbouwen van "GABAergics"/phenibut dat mensen griep oplopen? Wellicht door verzwakt immuusysteem of raaskal ik maar wat?

Geen idee, flinke zweethandjes en voetjes, maar moet voornamelijk sinds het weekend veel overgeven, alles doet me pijn. Nu al zeker een week stabiel, maaar hou maar in mijn achterhoofd dat ik van ver gekomen ben, de laatste loodjes komen wel. Heb ik elk geval 50 stuks etizolam om in elk geval een beetje te kunnen slapen mocht het niet meer gaan lukke . Twijfel ook een kort benzo kuurtje te halen bij de dokter om vanaf de stof gewoon de laatste dagen door te komen. Mijn vriend vind het een goed idee kleinere stapjes te gaan nemen, wellicht 75mg per keer. Eerst wilde ik er zo snel mogelijk vanaf, momenteel zo pijnloos mogelijk. Hopelijk knap ik snel een beetje op en dan ga we weer verder. Gaat helemaal goed komen. Enige is dat het zo voorspoedig ging en dat het nu allemaal voor geen meter meer gaat, maar vooral door mijn gezondheid. Slaap gaat prima. Gister 5 uur in slaap gevallen en net pas wakker. Geeft wel aan het niet goed gaat met mijn gesteldheid. Als deze ellende voorbij is, hoef ik nog maar een heeeel klein stukje. Hoop dat het kleine stukje snel komt, maar heb wel met mezelf afgesproken dat ik het niet ga overhaasten.

Nieuwe plan is er, vanavond nog 1 nacht stabiel en dan ga ik vanaf morgen afbouwen met stapjes van 100mg. Dan ben ik er hopelijk volgend weekend vanaf. YEAH!!

Zet de champagne maar vast klaar

Beetje jammer dat ik helaas nog steeds niet helemaal goed in orde ben. Dus wellicht is het slim om toch nog een nacht stabiel te houden. Sliep vanacht slecht en vanacht is mijn vriend er ook niet, dan slaap ik ook erg onrustig. Vanavond bepaal ik wat ik doe. Heb ook cold turkey overwogen, nu het toch zo weinig is, maar de depressieviteit begin de laatste de dagen erg de kop op te steken, voel me niet meer zo fijn, zoals ik dat de afgelopen tijd heb gedaan helaas. Nergens meer zin in, toch wel door hebben dat je verslaafd bent, de reden willen zoeken, je vanalles beseffen. En vooral cravings naar ghb en dat soort middelen heb ik momenteel erg last van. Gewoon heel even weg zijn van de realiteit, maar ja, helaas, het is toch beter om het allemaal niet te doen, helaas.

Kijk erg uit naar een moment waarop ik weer een keer een g'tje kan nemen, al ben ik bang dat ik daar nog heel lang op moet gaan wachten. Zou er momenteel wel een moord voor doen!

Blijf volhouden en beseffen dat je op de goede weg bent, probeer trots te zijn op jezelf en laat je niet van je doel weerhouden!

Sterkte!

Maandag ochtend een wederom een afspraak gemaakt bij de huisarts. Sta nog altijd op die verdomde wachtlijst en crash steeds harder en harder. Ik moet echt geholpen worden, wordt langzaam gek. Cravings naar alles wat met gaba te maken heeft, leven is kut, werk is kut, zelfs mijn hobby's zijn kut. Mijn uitlaatklep was naar feestjes en festivals gaan, zelfs daar haal ik geen voldoening meer uit. Kan niet meer los gaan, wil het liefst zo snel mogelijk naar huis. Het huishouden laat ik verslonzen, ik doe de hele dagen niks, behalve op de klok kijken tot het eindelijk tijd is om naar bed te gaan. Laatste dagen sliep ik oke, dit kwam natuurlijk ook door een nachtje overslaan en het stabiel houden van de dosis. Echter vanacht en gister nacht lag ik weer veel wakker. Vanacht gaat mijn vriend naar een feestje en ik ga bewust niet mee. Zie er nu al tegenop om alleen thuis te zijn en alleen te moeten slapen en te moeten wachten tot hij thuis komt. Ik Google de hele dag alleen maar over depressie, verslaving, phenibut, ghb, downers, etc. Het is het enige wat me bezig houdt momenteel, om gek van te worden gewoon. Een tijdje zag ik het allemaal zonnig in, maar om heel eerlijk te zijn ben ik harder gecrashed dat ooit. Ziek thuis, voel me niet alleen lichamelijk, maar ook vooral geestelijk te ziek om te werken. Dit is toch niet normaal als je 25 jaar oud bent en een normaal leven probeert te lijden? Wil zo graag geholpen worden, maar waarom gebeurd dit gewoon niet? Waarom kan ik niet gewoon ergens geholpen worden zonder die verdoemde wachtlijst waar ik nu al weken op sta en waarvoorlopig nog geen plek voor me is?

Jeetje, klote!

Wel ontzettend goed van je, dat je bewust niet mee gaat feesten! Ik kan het ook wel begrijpen gezien je gevoelens nu terugkomen, futloos, down etc. Zelf heb ik net een ghb verslaving achter de rug en ben er ambulant met diazepam van af. Schijnbaar nu de uitwerking ervan, en 5 mg zyprexa om de ontust te verminderen. Deze werkt niet zo vermoed ik. Eten is moeizaam, gevoel geen energie te hebben, en idd werk en huishouden is zwaar. Ik heb maandag ochtend ook weer een afspraak, en ik hoop ook dat hier snel korte metten mee is.

Het googelen wat je doet is ook zo herkenbaar.. het liefst lees ik dingen zoals 'het komt wel goed'. Maar dat komt het uiteindelijk ook! Misschien heb ik het over het hoofd gezien, maar sta je op de wachtlijst voor een klinische of ambulante behandeling?
Nogmaals, heel veel sterkte. Enne.. maandag duurt niet meer lang, ik hoop dat je op snelle termijn geholpen word!

Goed bezig (en beterschap)!

Ik zou zeggen, stop met phenibut nemen. Bel de brijder detox kliniek op of ga naar je huisarts zeg dat je geld op is of dat er geen phenibut meer kan worden geleverd en ga die detox in want zelf aankloten is echt geen doen dat blijkt wel. Het klinkt misschien vreselijk, maar ik vond de detox HEMEL toen ik het nodig had...

werk is geen excuus meer want dat gaat nu sowieso niet meer dus ga spijkers met koppen slaan en ga die detox in. Crisis noemen ze dat. Zorg ervoor dat je crisis wordt.

Was bij mij niet veel voor nodig, jouw situatie lijkt me minstens zo erg.

Weer slaap ik gewoon nog niet en beter stop ik cold turkey met die troep. Maandag ochtend die afspraak en dan hoop ik dat die man me kan helpen. Ik zei al tegen me vriend, ik kan ook die liter ghb opzuipen die in de kast ligt en dan gewoon aankloppen, want dan wordt je wel gewoon geholpen. Nu kom ik alleen in aanmerking voor ambulante hulp met een wachtrij was 10 jaar. Ze beloofde 6-8 weken. Het is inmiddels 8 weken verder en de wachttijd is nog steeds 6 weken. Iemand enig idee dat wanneer je zelf betaald dat je dan wel eerder geholpen wordt? Ik wil niet meer wachten, ben er klaar mee. Ik moet gewoon nu geholpen worden, of ik zuip die liter g op (verdeeld over een periode natuurlijk) zodat ik crisis opgenomen kan worden of ik doe iets uit gekkigheid dat ze me wel op moeten nemen. Why the fuck is hier die gvd gezondheidszorg in Nederland?

Slechte zaak idd

Niet in de val trappen die je hersenen voor je maken. Minder drugs is de oplossing; niet meer. Als ze je niet willen/kunnen helpen, prima. In dit geval ben jij prima in staat jezelf te helpen, zoals blijkt uit dit topic. Of doorgaan met afbouwen of cold turkey stoppen zijn beide goede opties op moment denk ik zo. Je zal wel wat slaapproblemen krijgen en een weekje stress, maar ik denk dat je met een etizolam snachts en een halve overdag wel redelijk de eerste 'nuchtere' week door komt.

Het is jammer dat het op deze manier gaat in nederland, maar zet jezelf niet in een slachtofferrol. Jij hebt de regie van je eigen leven in handen en dat is ook het uitgangspunt vanuit waar elke verslaving gezien en behandeld moet worden. Nog even sterk blijven en op korte termijn bedenken wat je nu gaat doen. In mijn ogen is de enige slechte optie het scenario waarin je langer dope gebruikt.

Sterkte!

djeemen schreef: Je zal wel wat slaapproblemen krijgen en een weekje stress, maar ik denk dat je met een etizolam snachts en een halve overdag wel redelijk de eerste 'nuchtere' week door komt.

Etizolam heb ik geprobeerd om te slapen, maar blijkbaar is de tolerantie zo hoog dat ik na 4 stuks nog steeds niet slaap en er ook eigenlijk niks voel.

Wellicht heeft dit te maken met het feit dat phenibut in hoge doseringen op je gaba a werkt? Etizolam zou toch op je gaba a moeten werken?!


Des ondanks vanavond toch een stapje af gedaan. Vanavond 650mg genomen. Dit, na ruim een week stabiel. Ik dacht dat dit zou helpen me even beter te voelen, helaas kwam ik bedrogen uit. De depressie neemt nu toch de overhand. Wellicht dat het komt, omdat ik nu lage dosissen neem? Daarnaast is mijn gaba natuurlijk gewoon 'f*cked' om het maar even niet zo netjes te zeggen. Dit brengt natuurlijk ook de depressie met zich mee en zal het vast wel weer herstellen.

Heb gelukkig héél veel steun aan dit forum, jullie geven mij vooral de kracht om door te gaan. Wilde mezelf graag bewijzen en laten zien dat je vooral met doorzettingsvermogen een heel eind komt. Weinig tot geen last van afkickverschijnselen de afgelopen tijd. Eigenlijk alleen de eerste 2 weken. Alleen mijn slaap is niet meer zo heerlijk als dat het ooit geweest is. Lig nu bijvoorbeeld ook weer wakker. Gelukkig kan ik me er tegenwoordig niet meer druk over maken. Slaap ik vanacht niet, dan slaap ik morgen wel. Alhoewel, iets beter.

Ik hoop dat de dokter mij morgen blij kan verrassen met hulp. Heel veel lof voor mijn vriend overigens, die naast jullie mij onwijs heeft geholpen en die bijna een jaar met een 'verslaafde' heeft geleefd. Echter maakt hij zich nu wel erg veel zorgen. Hij begint 's nachts ook rare dingen te brabbelen. Zoals; 'Je moet de facturen nog opsturen'. Als ik hem vraag waarvoor zegt hij; 'Voor je werk.' Als ik dan vertel dat ik geen facturen stuur voor mijn werk, zegt hij; 'Voor de phenibut.' Als hij dan langzaam wakker wordt realiseert hij zich dat het onzin is en begint dan over hoe belangrijk die doorverwijzing is. In het begin was hij heel geduldig, begripvol en kalm. Ik merk nu echt aan hem, dat het ook hem begint te slopen. Het houdt momenteel niet alleen mij wakker, maar ook hem en dat moet natuurlijk niet de bedoeling zijn. Hij, die mij geduurende deze periode zo motiveerde en mij zoveel kracht gaf, lijkt het ook op te geven en wil vooral naar eigen zeggen 'zijn oude vriendinnetje' terug. Het meisje van voor de verslaving. Die moet hij ook snel gaan terug krijgen, dat verdient hij na deze klote periode! (En ik ook..)

En nu hopen op de hulp van buitenaf, want met de steun van jullie en de (ondertussen deels vergane) steun van mijn vriend red ik het niet meer 'alleen'.

Heel veel succes bij je huisarts!

Helaas kon de dokter me vandaag niet helpen, morgen opnieuw een afspraak.
Hij gaat het een en ander voor me uitzoeken en weet morgen meer.

Ga ook niet meer naar mijn eigen huisarts, die begreep er niks van. Na een paar keer uit nood naar een vervangende huisarts geweest, omdat ik op dat moment graag geholpen wilde worden en mijn eigen huisarts pas over een week tijd had. Deze man, de vervangende huisarts, was zoveel relaxter. Hij begreep me vanaf seconde volledig, nam me serieus en gaf me gelijk een doorverwijzing naar een verslavingskliniek. Mijn eigen huisarts vond het maar onzin en snapte niet dat het daadwerkelijk een erg verslavend op gaba werkend goedje is. Wat die vervangende huisarts gelijk door had. Hij ging direct met mij op internet gekeken wat het precies was, een aantal fora beken met hem. Hij had gelijk door dat het 'ernstig' was.

Vandaag weer een stapje af gedaan. Vanavond op 550mg. Het einde lijkt in zicht te komen, nu mezelf psychisch weer op de rit krijgen, al zal dit nog wel even gaan duren. Ik reken toch zeker wel op een zware tijd van twee maanden en hoop dat ik in de maanden erna stel weer 'de oude' wordt.

Iemand enige idee of er in of in de buurt van de randstad een kliniek is, die niet bizar veel geld kost, waar je ambulant snel geholpen wordt? Het liefst binnen een paar dagen?

Even een compleet andere visie, maar zou een paar dagen langer de dosering constant houden geen slecht idee zijn, als je zulke mentale klachten ervan krijgt?

Fool schreef:Even een compleet andere visie, maar zou een paar dagen langer de dosering constant houden geen slecht idee zijn, als je zulke mentale klachten ervan krijgt?

Van 5 tot 17 oktober heb ik het stabiel gehouden, 12 dagen dus, op een dosis van 750mg. Echter merk ik hierdoor geen verbetering. Met de dokter er ook over gehad, depressie na een gaba afkick duurt gemiddeld toch wel 2 maanden. Met stabiel houden ben ik niet geholpen momenteel.

Afgelopen 2 nachten maar in totaal 2 uur geslapen, de eerste dag helemaal niet en vannacht 2x een uurtje. Dat is het enige nadeel van de snelle afbouw.

Overigens van de dokter 5 temazepam gekregen, zodat ik straks na de afbouw hopelijk goed kan slapen. Tevens een kliniek gekregen waar je binnen 24 uur geholpen wordt. Kan eventueel in een dagopname. Ik ga morgen eens informeren hoe het precies zit en wat ze adviseren.

Ben benieuwd..

In dat geval heb ik niets gezegd, goed bezig!

Nice dat je het volhoudt. Succes ermee, hopelijk voel je je snel chiller

Ik heb nu de laatste 'loodjes' in capsules gedaan:

Vandaag 450mg genomen, dit wel, zoals ik dat altijd deed, oplossen in water.

22 oktober 350mg
23 oktober 250mg
24 oktober 150mg
25 oktober 100mg
26 oktober 50mg
27 oktober YEAH 0,0; geen phenibut meer!

Deze dinsdag gaat een memorabele dag worden en deze dag gaat me nog heeeeeel lang bij blijven!


Overigens begin ik nog altijd elke dag met een flinke lepel phenibut (gram of 7-8 denk ik.) Dit, omdat dit zo in mijn systeem zit. Elke dag denk ik, wow, dit wordt steeds minder en moest ik vervolgens elke dag een steeds grote schep terug doen in het zakje. Toen ik vandaag 50mg afwoog dacht ik; 'het is zo weinig, het is bijna niet eens de moeite waard.' Vroeger woog ik het niet eens af, dat had ik na een gram of 3,5 al snel afgeleerd. Teveel gedoe, dus nam maar gewoon op het oog elke dag dezelfde schep, die stilaan steeds groter werd.

Voordat ik begon met afkicken heb ik uitgerekend hoeveel ik nodig zou hebben voor de afbouw en dit besteld. Om er zeker van te zijn dat het niet ineens verboden zou worden, of de kwaliteit anders zou zijn. Je weet maar nooit, dit wil je niet tijdens je afbouw.

Ik zou net iets minder nodig hebben dan 200 gram. Echt bizar veel hoor ik je denken. Gebruikte echter een 250 gram per maand op het hoogtepunt van mijn verslaving. Voor de zekerheid 100 gram extra besteld, voor als mijn geplande afbouw heel moeilijk zou worden en hierboven eerder genoemde redenen. Echter door de 12 dagen stabiel heb ik helaas net de laatste zak van 100 gram moeten aanbreken. Ook dit voelt als een tegenvaller. Als ik 2 dagen minder lang mijn dosis stabiel had gehouden, had ik die nieuwe 100 gram niet hoeven aan te breken. Al moet ik het eigenlijk van de positieve kant bekijken. Gelukkig heb ik die grote hoeveelheid die over is niet hoeven nemen! Uit de laatste 100 gram verpakking is dan straks 1,5 gram uit.

Verder wil ik dat mijn vriend het een keertje neemt. We hebben ook afgesproken dat hij dit wil en gaat doen, hij kwam en zelf mee. Hij had sowieso nooit de interesse in dit middel en toen hij hoorde dat ik verslaafd eraan was werd zijn afkeer voor phenibut alleen maar groter. Iemand enig idee wat een goede dosis zou zijn voor hem? 2,5 gram? Hij heeft het nog nooit gebruikt en ik zou graag willen dat hij het dus ook eens voelt en heb dus aangeven dat ik het erg op prijs zou stellen als hij het een keer gaat gebruiken. Vervolgens kan ik niet wachten om de overige 96 gram door de wc te spoelen en hier ga ik dan ook zeker een bijzonder dag van maken en het 'vieren'.

Mijn vriend gebruikt wel 'echte' drugs zoals hij dat dan noemt; pep, 4fa, x, g en sos. In het verleden hebben we vrij veel geëxperimenteerd met vanalles; van 2cb tot 6apb, mxe, keta en zo kan ik nog wel even doorgaan.. Gelukkig waren die experimenten eenmalig, maar wel onder het mom 'Als je het niet probeert, dan weet je het ook niet.' Echter bleek het allemaal niet de moeite waard te zijn om nog een keer te doen. De rest is een beetje blijven hangen, maar wordt netjes gedaan met de 6 weken tot 2 maanden regel. Dan bedoel ik niet elke 6 weken tot 2 maanden alles, maar dat het gewoon netjes afgewisseld wordt en er wordt bewust gekeken welke drug je het beste wanneer zou kunnen kunnen nemen. Dit, om je neurotransmitters zo min mogelijk klappen na elkaar te laten krijgen. Dopa met sero afwisselen, etc.

Mijn fascinatie ligt alleen nog bij 4fa en vooral bij g. Heeeel af en toe wat pep, maar zelden. Echter heb ik het al tijden niet meer gebruikt. Vooral vanwege de afbouw, maar ook daarvoor al tijdens mijn verslaving. Mijn ervaring achteraf is dat je het combineren van phenibut met andere drugs, vooral beter kan laten. Vooral uppers. Je neemt dezelfde dosis als de 'rest', maar gaat wel in verhouding drie keer zo hard en daardoor ging ik te hard. Voelde me paranoïde, angstig, dacht dat iedereen dan naar allemaal naar me keken en ging vooral echt kei hard, te hard. Waardoor het voor mij op dat moment beter was te stoppen met 'andere' drugs te gebruiken naast phenibut en ghb.

Overigens ook bizar, door de hoge dosissen Phenibut was mijn tolerantie voor GHB ook bizar hoog. Ik moest 7ml nemen om er wat van te voelen. Nee, dat lag niet aan de kwaliteit van de GHB. Deze heb ik na twijfel aan de kwaliteit namelijk laten testen en het werd getest op 48%, heb me toen laten vertellen dat ongeveer 50 tot 55% toch wel de max is. Dus aan de kwaliteit lag het niet.

Ook heel dom om phenibut en ghb te combineren, aangezien je daarmee je gaba b behoorlijk f*cked. Echter wist ik dit toen helemaal niet. Rare is dat ik je over elke drug heel veel kan vertellen, maar van phenibut wist ik vrij weinig tot ik moest gaan afkicken. Toen ben ik me eigenlijk pas gaan verdiepen in wat phenibut precies is, wat het doet en vooral op welke neurotransmitters het invloed heeft. Toen kwam ik er pas achter dat phenibut met g echt geen slimme combi is. Ik denk dat ik dit ook lang niet heb willen weten allemaal, tot ik wel moest voor de afkick.

Ben benieuwd of ik ooit weer terug ga naar mijn oorspronkelijke tolerantie van 3,5 tot 4ml GHB of dat dit altijd hoger zal blijven. Iemand die er wellicht ervaring mee heeft en bijvoorbeeld na een ghb verslaving na langere tijd weer ghb is gaan gebruiken. Is je tolerantie dan net weer zoals hij ooit was toen je ermee begon of blijft je tolerantie hierdoor altijd hoger? Lijkt me niet toch? Dan zou je van een biertje drinken ook de rest van je leven niks voelen. Lijkt mij niet toch?!

Ben overigens niet van plan om g op korte termijn te gaan gebruiken, pas over een aantal maanden aanzien ik de roes graag nog wel een keertje wil voelen, maar wil wel dat mijn gaba zich eerst heeft hersteld.

Snap dat het beter is om alles wat op gaba werkt in de toekomst nooit meer te gebruiken. Echter drinkt een ghb verslaafde na zijn verslaving toch ook wel eens een biertje?

Ik ken wel mensen die na veelvuldig g gebruik nog steeds hogere dosissen dan normaal moeten nemen om er wat van te voelen. Maar ken ook mensen bij wie de tolerantie zakt. Daar is moeilijk wat over te zeggen. Ik zou als ik jou was wel heel voorzichtig zijn met G. Nooit je eigen voorraad in huis hebben maar altijd bij iemand anders houden.

Verder heb ik niet zoveel hieraan toe te voegen, behalve dat ik het erg knap van je vind hoe je dit allemaal gehandeld hebt. Petje af! Succes met de laatste week .

djeemen schreef:Ik zou als ik jou was wel heel voorzichtig zijn met G. Nooit je eigen voorraad in huis hebben maar altijd bij iemand anders houden.

Je hoeft niet bang te zijn dat ik me vergrijp aan de ghb. Als ik terug kijk op het afgelopen jaar ben ik erg snel de zin in mijn leven verloren toen ik eenmaal verslaafd was. De eerste paar keren van de phenibut waren erg fijn en vrij kort daarna wordt het al minder. Dan ga je het alleen maar gebruiken tegen de ontwenning en om te kunnen slapen. Of je moet gewoon net als ik steeds je dosis verhogen om maar wel weer die 'roes' te voelen tot je op lichaam dit op een gegeven moment weer gewend is en dan ge v 7 gram per dag neemt en je 250 gram en kan me voorstellen dat dit bij ghb ook gebeurd. Waarschijnlijk omdat de roes veel heftiger is. Kan me dan heel goed voorstellen dat je het nuchtere leven dan niet meer leuk vind.

Ik werkte alleen nog maar (omdat het moest) en deed verder helemaal niks meer. Gewoon weg, omdat ik echt nergens zin in had en alleen maar uitkeek naar toen nog 8 uur. Om me dan weer even 'relatief' te voelen door de phenibut te nemen. Dit werd alleen maar erger en erger. Heb zo geen zin meer me ooit zo te voelen. Werd lustelozer en lustelozer, voelde me eigenlijk steeds kutter. Ik denk dat hetzelfde gebeurd als ik ooit aan ghb zou beginnen, en ik kan je één ding vertellen. Dat wil ik nooit, maar dan ook nooit weer.

Volgens mij heb je dat uiteindelijk bij ghb ook. Uiteindelijk doe je niks meer, behalve met je g'tje op de bank zitten en wachten tot het 2 tot 3 uur later is om je volgende dosis te kunnen nemen en je terug normaal te voelen voor heel even. Wil je die roes weer ervaren dan zal je meer moeten gaan nemen tot je daar op een bizar hoog aantal milliliters gaat uitkomen. Of je zal het vaker moeten gaan nemen, om hetzelfde effect te bereiken.

Respect voor mensen die echt al een hele lange tijd ghb verslaafd zijn en hetzelfde aantal milliliters nog altijd nemen met dezelfde tijdsbestek. Ik vind het knap. Blijkbaar ben je dan ook niet meer opzoek naar de roes en zou je vind ik het besluit moeten gaan nemen om te gaan stoppen. Ik bleef wel steeds verhogen met Phenibut, omdat ik toch voor de roes koos. Alleen tijdens het afbouwen werd het het type gebruiken om je normaal te voelen. Ik voelde dat ik tijdens de afkick echt zat te wachten tot het 7 uur was, omdat ik dan rond 9 a 10 uur eindelijk het gevoel kreeg moe te zijn en te kunnen slapen en mezelf ook even weer normaal te voelen. Aangezien ik nog zoveel waarde hechtte aan mijn slaap en doodmoe was overdag, maar slapen lukte overdag echt niet. Ik kreeg pas een slaapinpuls zodra de nieuwe dosis gaba erin zat, omdat het moest. Gelukkig slaap ik tegenwoordig ook overdag als ik echt moe ben. Het kost wel moeite, maar het lukt wel degelijk. Ook ga je dus weer gebruiken om je terug normaal te voelen. Dit was me veel waard, omdat ik echt mijn leven terug wil en tijdens de roes was mijn leven eigenlijk niks waard!

It's the final coouuntdooooown

Mooi nog een paar dagen!

Vanwege de langere halfwaardetijd van phenibut vergeleken met GHB (5 uur versus max 1 uur ofzo?) kun je "beter" af en toe een Gtje nemen dan phenibut. Je creeert veel sneller (GABA-B in dit geval) tolerantie door phenibut te nemen dan GHB. En inderdaad, een GABA afhankelijkheid wil je echt niet (overmaat aan glutamaat activiteit is a bitch)

Anyway, respect voor je doorzettingsvermogen!

Een vierde tot een derde van al je synapsen in je brein gebruikt GABA, don't underestimate it